W przypadku ludzkiego płodu przeciwciała z komórki jajowej matki oraz przenikające przez łożysko pomagają w rozwoju układu odpornościowego. Ponieważ plemniki są zbyt małe i wyspecjalizowane, aby przenosić przeciwciała, uważa się, że ojciec nie ma wpływu na rozwój odporności.

W przypadku igliczni (Syngnathus), żyjących w przybrzeżnych wodach ryb o bardzo wąskim i silnie wydłużonym ciele jest zupełnie inaczej. Samice są wprawdzie mniejsze od samców, ale bardzo wyemancypowane. Samica składa ikrę do torby lęgowej na brzuchu samca i po mniej więcej 4 tygodniach wydostają się stamtąd młode wielkości 2-3 cm. W czasię tej \"rybiej ciąży\" samiec wykształca coś w rodzaju łożyska.

Olivia Roth z centrum badań oceanograficznych Helmholtza w Kilonii (Niemcy) przeprowadziła badania na igliczniach z gatunku Syngnathus typhle, który żyje zarówno w Bałtyku (na przykład w Zatoce Puckiej), jak i w Morzu Czarnym oraz Morzu Śródziemnym. Samce i samice igliczni w warunkach laboratoryjnych miały kontakt z martwymi bakteriami. Następnie ryby odbyły gody. Gdy pojawiło się potomstwo, także ono zostało wystawione na obecność bakterii.

Jak się okazało, odpowiedź immunologiczna narybku była najsilniejsza, jeśli na kontakt z bakteriami wystawieni byli oboje rodzice. Sugeruję to, że obie strony dostarczyły odpowiednich przeciwciał.

Możliwe, że samce igliczni nie są jedynymi samcami przyczyniającymi się do rozwoju odporności potomstwa. Na przykład zarówno samce, jak i samice gołębi wydzielają bogate w przeciwciała \"mleko\" dla swoich piskląt. (PAP)

pmw/ ula/