"Niezależne, pierwsze tak dokładne wyniki, które potwierdzają, że wcześniejsze datowania archeologiczne były prawidłowe. W dodatku na ich podstawie możemy precyzyjniej twierdzić, że osada w tym miejscu istniała w okresie od 771 do 886 lub od 771 do 893 roku" - przekazał, cytowany w komunikacie Zamku Książąt Pomorskich archeolog Marek Dworaczyk z Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk ze Szczecina.

Dworaczyk sprawuje nadzór archeologiczny nad inwestycją mającą na celu zagospodarowanie tarasów zamku i odbudowę jego skrzydła północnego. Pozostałości kości bydła zostały wydobyte w wykopie sondażowym pod Wieżą Zegarową zamku (pochodzą z warstw kulturowych związanych z funkcjonowaniem najstarszej osady, z której rozwinął się współczesny Szczecin) i poddane analizie radiowęglowej.

Jak wyjaśnił badacz, dotychczas archeolodzy podobnie szacowali okres powstania osady - na drugą połowę VIII wieku - ale nie mieli pewności. Datowali jedynie na podstawie odkrytych w najstarszych nawarstwieniach fragmentów przedmiotów – np. ułamków naczyń czy ostrogi z zaczepami. Ustalenia te powstały na podstawie znalezisk pozyskanych w trakcie badań archeologicznych na terenie zamku w latach 1947-77, związanych z jego odbudową.

Archeolog zaznaczył, że w piwnicach Wieży Zegarowej zamku planowany jest kolejny wykop budowlany; przeprowadzone w nim badania archeologiczne mogą pozwolić na odkrycie kolejnych źródeł z tego czasu. Kolejne próbki zostaną też przekazane do analizy radiowęglowej.

"Mam nadzieję, że uzyskane dzięki nim wyniki potwierdzą obecne ustalenia, a większa liczba takich datowań sprawi, że o powstaniu na obecnym Wzgórzu Zamkowym osady w końcu VIII bądź na przełomie VIII i IX wieku będziemy mówić z prawdopodobieństwem bliskim 100 proc. Tak zresztą o Szczecinie wypowiadali się już w XII wieku biografowie św. Ottona, nazywając go najstarszym i najznamienitszym miastem Pomorza" - powiedział Dworaczyk. (PAP)

Nauka w Polsce

emb/ pat/