Pisanie ręczne poprawia pamięć i pomaga się uczyć
Połączenia mózgowe są znacznie bardzie rozbudowane, gdy piszemy ręcznie niż podczas pisania na klawiaturze – stwierdzili naukowcy. Ich zdaniem codzienne odręczne pisanie nawet krótkich tekstów pozytywnie wpływa na pamięć, koncentrację i zdolność uczenia się.
-
Badania pracy mózgu: dysortografia to nie jest lżejsza forma dysleksji
Dysortografia wcale nie jest - jak może się niektórym wydawać - lżejszą odmianą dysleksji. To, jak pracuje mózg w czasie czytania słów w każdym z tych zaburzeń wygląda nieco inaczej - wynika z badań naukowców z Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN.
-
Pisanie odręczne wspomaga pamięć
Sporządzanie notatek na kartce papieru, a nie w komputerze, pobudza dodatkowe obszary w mózgu, dzięki czemu łatwiej zapamiętuje się informacje – dowodzą japońscy naukowcy na łamach „Frontiers in Behavioural Neuroscience”.
-
Potrafimy nieświadomie czytać i liczyć
Jesteśmy zdolni do czytania i dokonywania obliczeń matematycznych bez udziału naszej świadomości - przekonują badacze z Hebrew University w Jerozolimie. Wyniki badania można znaleźć w czasopiśmie "PNAS".
Najpopularniejsze
-
Badania nad pamięcią: skuteczniej uczymy się, kiedy wymaga to od nas wysiłku
-
Podręczniki do poprawy: Monogamia nie jest fundamentalną cechą w fizyce kwantowej
-
Pan Południk wbija pinezki lokalnego patriotyzmu
-
Bartłomiej Krawczyk: zaraźliwy jak wulkan
-
Środowisko akademickie: planowane zmiany w systemie wizowym szkodliwe dla uczelni
-
Klimatolodzy ostrzegają: zmiana atlantyckich prądów może katastrofalnie pogłębić zmiany klimatyczne
-
Meksyk/ Archeolodzy znaleźli ponad 6 tys. budowli cywilizacji Majów
-
ESA rozpoczyna budowę sondy Ariel
-
Poznano mechanizm choroby Huntingtona
-
UE/ Emisje gazów cieplarnianych w UE spadły o 8 proc., głównie dzięki energii odnawialnej
Psycholożka: nie trzymajmy dzieci pod kloszem z tematem śmierci
Warto rozmawiać z dziećmi na trudne tematy, w tym o śmierci. Nie róbmy z niej tematu tabu i nie trzymajmy pod kloszem takiego małego człowieka, bo prędzej czy później i tak się o niej dowie, np. w grupie rówieśniczej lub gdy umrze ktoś bliski – podkreśla psycholog Katarzyna Ślebarska.
