Osoby z cukrzycą typu 1 (oraz część pacjentów z cukrzycą typu 2) wymagają codziennych, zwykle wielokrotnych zastrzyków insuliny. Bez tych zastrzyków poziom glukozy w ich krwi osiągnąłby niebezpiecznie wysokie wartości, po dłuższym czasie prowadzące do uszkodzenia ważnych dla życia narządów. Ale insulinę łatwo przedawkować, a wówczas chory może stracić przytomność, a nawet umrzeć – o ile nie zje czegoś słodkiego albo nie dostanie zastrzyku glukozy.

„Inteligentna” insulina nie wymaga ciągłych pomiarów poziomu cukru we krwi ani podawania dawek wiele razy w ciągu doby. Lek krąży we krwi i „włącza się” przy zbyt wysokim poziomie glukozy, zaś „wyłącza” - przy normalnym. Opracowano kilka różnych odmian takiej insuliny.

Jedną z nich opracował wspólnie z kolegami i testował Danny Chou z Massachusetts Institute of Technology. To chemicznie zmodyfikowana wersja zwykłej, długodziałającej insuliny. Dołączony do niej zestaw dodatkowych cząsteczek łączy się z obecnymi we krwi białkami („wyłączenie”). Przy podwyższonym poziomie glukozy we krwi insulina odłącza się od białek i zaczyna działać.

Eksperymenty na myszach potwierdziły skuteczność metody. Już wkrótce mają się rozpocząć badania kliniczne na ludziach. Eksperci zastrzegają jednak, że upłyną lata zanim nowy rodzaj insuliny - przyjmowany raz na dobę, a może nawet raz na tydzień - trafi do powszechnego użytku.(PAP)

pmw/ krf