Pierwszej nocy Niemcy zagazowali około 3 tysięcy dzieci i kobiet, a następnej pozostałych przy życiu - 4 tysiące kobiet i mężczyzn.

Obóz familijny w Auschwitz II-Birkenau, utworzony dla Żydów z getta w Teresienstadt (Terezin) w Protektoracie Czech i Moraw, powstał we wrześniu 1943 roku. Pierwszy transport, liczący 5006 dzieci, kobiet i mężczyzn, Niemcy umieścili w nim 8 września 1943 roku.

Żydzi z getta w Terezinie byli przez władze Auschwitz wykorzystywani propagandowo, między innymi by podtrzymać fikcję, że przywożeni do obozu Żydzi nie są poddawani eksterminacji. W obozie familijnym Żydzi nosili cywilne ubrania, mogli pisać listy i otrzymywać paczki. Funkcjonowała szkoła dla dzieci i przedszkole. Część z nich Niemcy zatrudniali przy różnych pracach.

Historyk Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau Irena Strzelecka podaje, że Familienlager Theresienstadt został zlikwidowany w dwóch etapach - w marcu i lipcu 1944 roku.

Spośród przeznaczonych na zagładę w marcu lekarz SS Josef Mengele polecił pozostawić przy życiu 70 bliźniąt potrzebnych mu do pseudomedycznych doświadczeń.

Z początkiem lipca 1944 roku Niemcy przeprowadzili selekcję w obozie familijnym. Zadecydowali, że 2 tysiące kobiet i tysiąc mężczyzn zostanie przeniesionych do innych obozów. W Familienlager pozostało około 7 tysięcy ludzi. Naziści zgładzili ich nocami z 10 na 11 i 11 na 12 lipca.

Getto w Terezinie utworzono w listopadzie 1941 roku. Do czasu jego wyzwolenia, 20 kwietnia 1945 roku, do Terezina deportowano ponad 140 tysięcy Żydów z terenów Czech, Niemiec, Austrii, Holandii, Danii, Słowacji i Węgier. W 1943 roku z Terezina wywieziono ponad 87 tysięcy więźniów, którzy trafili do obozów zagłady na Wschodzie. Do KL Auschwitz wywieziono około 46 tysięcy Żydów: około 20 tysięcy do obozu familijnego na terenie KL Birkenau i około 26 tysięcy do innych części Auschwitz lub wprost do komór gazowych Birkenau. Ogółem wojnę przeżyło niespełna 4 tysiące Żydów więzionych w Terezinie. SZF

PAP - Nauka w Polsce
reo