"Był towarzyskim, zdystansowanym w stosunku do świata człowiekiem. Lubił uciekać w książki, w myślenie. Był dość krytyczny w stosunku do rozmaitych form doświadczenia religijnego, miał jednocześnie ogromną wiedzę z tą rzeczywistością związaną" - powiedział PAP filozof, prof. dr hab. Tadeusz Gadacz, wspominając zmarłego filozofa i eseistę prof. Zbigniewa Mikołejkę. Był on - dodał - wnikliwym obserwatorem świata, "bystrym obserwatorem rzeczywistości, stąd też być może jego ogromna komunikowalność w esejach, wywiadach, artykułach, audycjach radiowych i programach telewizyjnych".

Mikołejko pełnił funkcję kierownika Zakładu Badań nad Religią w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, był także członkiem Akademii Amerykańskiej w Rzymie oraz Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Wykładał na różnych uczelniach warszawskich, a także w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Do jego najważniejszych książek zaliczają się m.in. "Katolicka filozofia kultury w Polsce w epoce modernizmu" (1987), "Elementy filozofii" (siedem wydań, 1998-2008), "Śmierć i tekst. Sytuacja ostateczna w perspektywie słowa" (2001), "We władzy wisielca", t. 1-2 (2012-2014), "Żywoty świętych poprawione ponownie" (2017), "Między zbawieniem a Smoleńskiem. Studia i szkice o katolicyzmie polskim ostatnich lat" (2018) oraz "Prowincje ciemności. Eseje przygodne" (2018).

Zbigniew Mikołejko został wyróżniony m.in. Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", Nagrodą Kazimierza Jagiellończyka oraz Nagrodą ACADEMIA (za Najlepszą Akademicką Książkę Humanistyczną, 2015). (PAP)

pj/ akr/ miś/