Biblioteki, muzea i uniwersytety na całym świecie posiadają ponad pół miliona glinianych tabliczek zapisanych pismem klinowym. Jednak ogromna liczba tekstów i niewielka liczba osób posługujących się językiem akadyjskim - którym nikt nie mówił ani nie pisał od 2000 lat - oznacza, że przetłumaczono tylko niewielki ułamek tych tekstów - pisze Times of Israel.

"Niesamowite jest to, że nie muszę w ogóle rozumieć akadyjskiego, aby przetłumaczyć [tabliczkę] i dowiedzieć się, co kryje się za pismem klinowym" - powiedział Gai Gutherz, informatyk, który był częścią zespołu z Uniwersytetu w Tel Awiwie, który opracował program.

"Mogę po prostu użyć algorytmu, aby zrozumieć i odkryć, co przeszłość ma do powiedzenia" - dodał naukowiec.

Gutherz zauważył, że tłumaczenia SI wypadły lepiej, niż oczekiwano, choć program jest wciąż na wczesnym etapie i daleko mu do precyzji.

Sztuczna inteligencja miała wyższy poziom dokładności w przypadku tekstów formalnych, takich jak dekrety królewskie lub wróżby, które są zgodne z pewnym wzorcem. Bardziej literackie i poetyckie teksty, takie jak listy od kapłanów lub traktaty, miały częściej "halucynacje" - to termin SI oznaczający, że maszyna wygenerowała wynik całkowicie niezwiązany z dostarczonym tekstem.

Język akadyjski był używany w Mezopotamii i na Bliskim Wschodzie od około 3000 r. p.n.e. do 100 r. n.e. Była to ówczesna lingua franca, umożliwiająca komunikację ludziom z różnych krajów.

Z Jerozolimy Marcin Mazur (PAP)

mma/ mms/