Erytropoetyna (EPO) jak sama nazwa wskazuje, pobudza wytwarzanie czerwonych krwinek (erytrocytów). To hormon wytwarzany w wątrobie i – przede wszystkim korze nerek. Jej wydzielanie zwiększa się w przypadku niedotlenienia tkanek, na przykład podczas pobytu w wysokich górach.

W niektórych chorobach podawana jest jako lek – dotyczy to w szczególności niewydolności nerek, w której produkcja czerwonych krwinek jest upośledzona. Erytropoetyna bywa także nielegalnie stosowana przez sportowców jako środek dopingujący w dyscyplinach wytrzymałościowych, takich jak kolarstwo czy biegi. Zwiększa wydolność organizmu, ale może sprzyjać nadciśnieniu tętniczemu, zatorom i zakrzepom. Wcześniejsze badania na myszach sugerowały, że może również powodować zanik kostny.

Analizując dane z lat 1997-2013 z dwóch dużych amerykańskich baz danych, badacze odkryli, że dawki EPO podawane pacjentom z niewydolnością nerek podczas hemodializy ulegały znacznym wahaniom w czasie, a częstość złamań szyjki kości udowej ściśle odzwierciedlała średnią dawkę EPO stosowaną u pacjentów.

„Pacjenci z niewydolnością nerek mogą odnieść korzyści z leczenia EPO; jednak, podobnie jak w przypadku wszystkich leków, pełne zrozumienie potencjalnych zagrożeń sprzyja prawdopodobieństwu uzyskania pozytywnego bilansu korzyści i ryzyka” - zaznaczyła autorka badań, dr hab. Constance Tom Noguchi z National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseas. (PAP)

Autor: Paweł Wernicki

pmw/ agt/