Amano urodził się 11 września w 1960 r. w Hamamatsu w Japonii. W 1982 r. jeszcze jako student dołączył do laboratorium prof. Isamu Akasakiego, drugiego z trójki tegorocznych noblistów z fizyki (trzecim jest Japończyk urodzony w USA Shuji Nakamura). Zaczął tam prowadzić badania nad wzrostem, charakterystyką i zastosowaniem półprzewodników azotkowych, które w przyszłości zrewolucjonizowały optoelektronikę. Jego prace przyczyniły się do stworzenia niebieskich diod LED i diod laserowych.

W 1989 r. zdobył tytuł doktora inżynierii na Wydziale Elektryki i Elektroniki Uniwersytetu w Nagoya, na którym pracował do 1992 r. do czasu przeniesienia się na Uniwersytet Meijo. Tytuł profesora tej uczelni uzyskał w roku 2002.

W 2010 r. wrócił na Uniwersytet Nagoya, gdzie jako profesor pracuje do dziś.

W krótkim życiorysie, który zamieścił na stronie internetowej uczelni, badacz podkreślił, że misją jego zespołu badawczego jest poprawa jakości życia w sposób zrównoważony, przez opracowywanie urządzeń, które są przyjazne dla środowiska, długotrwałe i bardzo wydajne pod względem energetycznym, w produkcji których wykorzystuje się ekologiczne materiały i niskokosztowe technologie.

Na uczelni noblista zajmuje się też kształceniem kolejnych pokoleń naukowców. W przekazie skierowanym do studentów zapewnił, że zrobi wszystko, by umożliwić studentom i młodym badaczom rozwój i że jednym z celów jego laboratorium jest kształcenie nowych pokoleń wiodących na świecie naukowców. „Jeśli wciąż nie wiesz, jakie masz marzenia lub cele w życiu, z radością pomożemy ci je odnaleźć” – napisał Amano.

Amano jest autorem lub współautorem blisko 400 prac naukowych i kilkunastu książek.

Za swoje badania i wynalazki otrzymał szereg nagród, m.in.: Japan Society for Applied Physics C Award (1998), Takeda Award (2002), Nistep (National Institute of Science and Technology Policy) Researcher from the Ministry of Education of Japan (2009). (PAP)

jjj/ mrt/ abr/