Jak informuje na swojej stronie Politechnika Warszawska, kilkuosobowa grupa studentów z Koła Naukowego Napędów MELprop pracowała nad silnikiem trzy lata. "To pierwszy taki silnik na Politechnice Warszawskiej i jeden z pierwszych w Polsce" – podkreśla cytowany w komunikacie główny konstruktor urządzenia Aleksander Gorgeri.

"Przeprowadzaliśmy obliczenia, symulacje, analizy, krok po kroku sprawdzaliśmy każdy podsystem i dopiero, kiedy byliśmy pewni, że wszystkie działają, zorganizowaliśmy pełny test" - opowiada Gorgeri.

Pierwszy test silnika odbył się na początku maja. W silniku stworzonym przez warszawskich studentów jako paliwo wykorzystywana jest kerozyna (paliwo wykorzystywane w odrzutowcach), a jako utleniacz - podtlenek azotu (gaz rozweselający). Silnik może pracować nawet przez 20 sekund, generując ciąg rzędu 500N - co wystarczy do napędzenia rakiety. Ze względów bezpieczeństwa pierwszy test przeprowadzony został jednak przy nieco zredukowanych parametrach.

W silnikach rakietowych na paliwo ciekłe wykorzystuje się ciekły lub gazowy utleniacz i płynne paliwo jako reduktor. Takie urządzenia są bardziej złożone niż silniki na paliwo stałe. Co ważne, są też jednak od nich wydajniejsze i bezpieczniejsze, bo w ich przypadku można kontrolować proces spalania.

"Nasz silnik to demonstrator technologii" – mówi Aleksander Gorgeri. "Nie jest to produkt już gotowy do użytku w przemyśle kosmicznym. Stosunkowo niskim kosztem jesteśmy jednak w stanie udoskonalić technologię, żeby można ją w pełni wykorzystać. Najtrudniejszy krok, czyli zbudowanie działającego silnika mamy już za sobą" - podkreśla. W najbliższym czasie studenci będą pracować nad wprowadzeniem do silnika niezbędnych modyfikacji - takich, jak np. ograniczenie jego masy - i wykonaniem kolejnych testów. Ostatecznym celem jest bowiem przystosowanie silnika do wykorzystania w rakiecie.

PAP - Nauka w Polsce

kflo/ agt/