Międzynarodowy zespół paleontologów odkrył istnienie nowego gatunku z wymarłej rodziny krokodyli Peirosauridae. Gad o wyglądzie zbliżonym do krokodyla żył na obszarze dzisiejszej Ameryki Południowej oraz Afryki 70 mln lat temu.
Jak przekazał Makoto Manabe, japoński paleontolog z Narodowego Muzeum Przyrody i Nauki w Tokio, wchodzący w skład zespołu badawczego prowadzącego studia w Patagonii, zwierzę o nazwie Kostensuchus atrox było jednym z głównych drapieżników swojej epoki.
Na skamielinę czaszki nieznanego nauce zwierzęcia natrafiono w rejonie argentyńskiego miasta El Calafate, położonego przy granicy z Chile.
Paleontolog, który swoje badania opisał w ostatnim wydaniu naukowego pisma „Cretaceous Research”, a także w Plos One, wskazał na fakt, że właśnie te obszary południowej Patagonii, szczególnie formacja geologiczna Chorrillo, zawierają dużą różnorodność skamielin dinozaurów oraz innych kręgowców z epoki kredy.
Manabe sprecyzował, że od 2019 r. w regionie tym on i współpracujący z nim paleontolodzy odnaleźli m.in. skamieliny wymarłych gatunków ssaków, ryb, a także gadów, w tym przodków krokodyla, takich jak Kostensuchus atrox.
W trakcie badań zespołu z udziałem japońskich paleontologów oraz naukowców z argentyńskiej Narodowej Rady Badań Naukowych i Technicznych (Conicet) ustalono, że zwierzę charakteryzowało się „nigdy wcześniej niewidzianą anatomią głowy”.
Czaszka gada, którą wydobyto z jednej ze skał wulkanicznych w Chorrillo, jak sprecyzowali paleontolodzy, ma pół metra długości, zaś całe ciało gada – 3 m. Ważył on około 250 kg.
Z analizy czaszki zwierzęcia wynika, że Kostensuchus atrox miał masywny pysk, który - choć stosunkowo krótki - pozwalał mu jednak polować na małej i średniej wielkości dinozaury.
Kluczowa dla skutecznych polowań gada - posiadającego 50 zębów, z których niektóre miały ponad 5 cm długości - była silna dolna szczęka, twierdzą naukowcy.
W przeciwieństwie do współczesnych krokodyli Kostensuchus atrox prowadził lądowy lub półwodny tryb życia. Dzięki temu, jak twierdzą naukowcy, miał on większą zdolność do polowania i chwytania ofiar. Polował na nie w wilgotnym środowisku porośniętym bujną roślinnością.
Przodek krokodyla charakteryzował się proporcjonalnie wyższą od niego głową, oczami skierowanymi na zewnątrz oraz uniesionymi nozdrzami. (PAP)
zat/ bar/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.
