Model zmiany plastikowych śmieci wrzucanych do rzek w toksyczny mikroplastik pokazuje, że to jednorazowe naczynia z polistyrenu, fragmenty styropianu i kawałki folii rozpadną się najszybciej. Tempo powstawania mikroplastiku zależy też od klimatu, energii przepływu wody czy obecności roślin.
Nawet bardzo małe ilości mikroskopijnych drobin plastiku (MP) można szybko i łatwo wykrywać dzięki nowej technologii wykorzystującej światło – informuje pismo „Advanced Functional Materials”.
Japońscy naukowcy, którzy zbadali próbki pary wodnej z chmur, otulających góry Fudżi i Oyama, znaleźli w nich cząsteczki mikroplastiku. W każdym litrze zebranej z chmur wody znajdowało się od 6 do 14 fragmentów plastiku mierzących od 7,1 do 94,6 mikrometra (mikrometr to jedna tysięczna milimetra) - poinformował portal amerykańskiej gazety "New York Post".
Komisja Europejska przyjęła w czwartek na podstawie przepisów Unii Europejskiej w dziedzinie chemikaliów (REACH) środki ograniczające stosowanie mikrodrobin plastiku celowo dodawanych do produktów.
Wykonany z drewnianych trocin filtr wyłapuje z wody prawie 100 proc. cząstek mikroplastiku. Mógłby działać zarówno w domach, jak i oczyszczalniach. Wynalazek powstał w Kanadzie.
Każdego roku do oceanów trafia około 14 mln ton plastiku, ale problem zanieczyszczenia dotyczy też wód słodkich. Znaleźliśmy mikroplastik w każdym jeziorze, z którego pobraliśmy próbki - alarmują autorzy międzynarodowego badania z udziałem naukowców z Polski.
Mikro- i nanoplastik jest już wszędzie, choć w największych ilościach występuje w morzach i oceanach. Kolejne ogniwa łańcucha pokarmowego gromadzą te cząstki, aż trafiają one do ludzi. W otoczeniu człowieka istnieje dużo więcej źródeł mikroskopijnych plastikowych cząstek – mówi prof. dr hab. Bożena Bukowska z Katedry Biofizyki Skażeń Środowiska na Uniwersytecie Łódzkim.
Ilość mikroplastiku w przebadanych przez naukowców z Uniwersytetu w Białymstoku 30 mazurskich jeziorach jest ściśle związana ze stopniem urbanizacji linii brzegowej. Mikroplastik wykazano we wszystkich zbadanych jeziorach.
Zespół naukowców z Australii, Bangladeszu i Iranu opracował komputerowy model dynamiki płynów pozwalający na analizę transportu i odkładania się cząsteczek mikroplastiku w górnych drogach oddechowych.
Mapę pokazującą ilość plastikowych odpadów wzdłuż wszystkich rzek i potoków w Ekoregionie Karpat - opracował zespół naukowców z Instytutu Ochrony Przyrody PAN. Badania pomogą w wyborze miejsc oczyszczania rzek albo instalacji infrastruktury do usuwania plastiku.