Mikroplastik wypływający z rzek Europy gromadzi się w różnych rejonach Oceanu Arktycznego. Kiedy się już tam znajdzie, może szkodzić miejscowym ekosystemom.

Brzozy brodawkowate wchłaniają do swoich tkanek cząstki mikroplastiku i oczyszczają z niego ziemię - ustalili badacze z Niemiec. To istotne, bo gleba jest często dużo bardziej zanieczyszczona niż oceany.

Cząstki mikroplastiku działają jak nośniki dla obecnych w środowisku, groźnych substancji organicznych, przez co aż dziesięciokrotnie zwiększają ich szkodliwość - dowodzą naukowcy Tel Aviv University.

Pod powierzchnią oceanów kryje się potężna masa zwykle pomijanego dotąd mikroplastiku - „Global Change Biology” . Obejmuje on głównie najmniejsze cząstki, które zdaniem naukowców mogą stwarzać największe zagrożenie dla środowiska, a także dla ludzi.

Cząstki mikroplastiku są różnorodne, a stosowane metody mogą nie wykrywać wielu zanieczyszczeń tego typu. Problem zanieczyszczenia mórz mikroplastikiem jest więc prawdopodobnie większy, niż się wydawało, i potrzebne są nowe sposoby prowadzenia badań.

Naukowcy wykryli cząstki mikroplastiku nawet w powietrzu na wysokości prawie 3 tys. metrów, na szczycie Pic du Midi w Pirenejach. Według modeli matematycznych pochodzi on z Afryki, Ameryki Północnej lub z Oceanu Atlantyckiego, co wskazuje na międzykontynentalne wędrówki takich zanieczyszczeń.

Badanie na myszach wskazuje, że cząstki mikroplastiku mogą przenikać przez barierę krew-mózg. Tam prowadzą do śmierci komórek.

Coraz powszechniejsze w glebie mikroskopijne cząstki plastiku pomagają żyć i rozmnażać się groźnym grzybom - pokazuje badanie przeprowadzone w Kenii. Zidentyfikowane gatunki grzybów powodują m.in. zaburzenia pracy płuc.

Wszechobecne mikroplastiki to prawdziwe siedlisko patogenów, bakterii opornych na antybiotyki – piszą naukowcy na łamach „Journal of Hazardous Materials Letters”.