Nie tylko mikroplastik stanowi duże zagrożenie dla organizmów jako zanieczyszczenie wód, równie groźne są mikrowłókna – piszą naukowcy na łamach „Frontiers in Marine Science”.

Proszek, który usuwa z wody drobinki mikroplastiku opracowali naukowcy z Australii. Może on być następnie „odcedzony” przy użyciu magnesu - informuje pismo „Chemical Engineering Journal”.

Na cząstkach mikroplastiku osiadają różnorodne, toksyczne substancje. W takim połączeniu substancje te mogą dodatkowo zmieniać postać i stawać się bardziej niebezpieczne.

W wodzie, powietrzu, osadach i lodzie Antarktydy można znaleźć pochodzące z ubrań, sztuczne włókna. Krystalicznie czysty niegdyś kontynent staje się składowiskiem mikroplastiku - ostrzegają specjaliści.

Chociaż mikroplastik jest wszechobecny w żywności, a co tydzień zjadamy go nieświadomie nawet 5 g, to wciąż brak oszacowań, jaka dawka jest dla organizmu bezpieczna. Niestety na horyzoncie pojawia się jeszcze trudniejszy do pokonania i badania wróg: nanoplastik - mówi dr hab. Małgorzata Grembecka.

Już pojedyncze zarysowanie na teflonowej patelni może w czasie gotowania uwolnić prawie 10 tys. cząstek mikroplastiku - ostrzegają naukowcy. Traiając do jedzenia, cząstki te potencjalnie mogą stwarzać zagrożenia.

Cząsteczki mikroplastiku obecne są także w zooplanktonie i mogą wpływać na wyniki konkurencji międzygatunkowej, która zachodzi pomiędzy różnymi organizmami należącymi do tej grupy taksonomicznej.

Naukowcy z Białegostoku zbadali występowanie mikroplastiku w przewodzie pokarmowym dwóch gatunków ptaków: kosa oraz śpiewaka. Badania pokazały, że wszystkie przebadane zwierzęta miały mikroplastik w przewodzie pokarmowym.

W odchodach ponad połowy badanych gatunków małych ssaków znaleziono cząsteczki tworzyw sztucznych - informuje pismo „Science of the Total Environment”. Gęstość wydalanego przez nie plastiku jest porównywalna z gęstością zaobserwowaną w badaniach na ludziach.