Ludzka dwunożność, czyli postawa wyprostowana i poruszanie się wyłącznie na nogach, była kluczowym etapem ewolucji. Z najnowszych badań wynika, że mogła ona pojawić się bardzo wcześnie, zanim jeszcze przodkowie człowieka porzucili życie na drzewach.

Naukowcy z międzynarodowego zespołu prowadzili obserwacje dziko żyjących szympansów z doliny Issa w zachodniej Tanzanii. Jest to swoista mozaika otwartej sawanny i gęstych zagajników leśnych.

Zdaniem badaczy środowisko życia tych szympansów bardzo przypomina ekosystem, w którym żyli przodkowie człowieka. Naukowcy sądzili, że obecność sawanny mogła stymulować ewolucję przodków człowieka w kierunku dwunożności.

Okazało się jednak, że więcej przypadków (85 proc.) przybierania dwunożnej postawy wśród szympansów z Tanzanii zanotowano, kiedy przebywały one na terenach leśnych, nie zaś sawannowych. Podważa to teorię, że wyjście przodków człowieka na sawanny było główną przyczyną pojawienia się dwunożności.

W celu potwierdzenia swoich spostrzeżeń naukowcy zarejestrowali prawie 14 tys. zachowań związanych z postawą ciała u 13 dorosłych szympansów (sześć samic, siedmiu samców). Obserwacje trwały 15 miesięcy.

Najnowsze wyniki badań sugerują zatem, że dwunożność mogła pojawić się wcześniej, kiedy nasi przodkowie żyli jeszcze wśród drzew, przemieszczając się zarówno w ich koronach, jak i zapuszczając się sporadycznie na odkryte tereny.

Więcej tutaj.  (PAP)

krx/ ekr/