Prof. Greg Neely z University of Sydney (Australia) oraz prof. Qiaoping Wang (obecnie Sun Yat-Sen University, Chiny) wykorzystali muszki owocowe do badań nad odczuwaniem smaku słodkiego.

Słodycz okazała się być wysoce subiektywna i zależna od wcześniejszych doświadczeń. Rodzaj pokarmu, jaki spożywały muszki, wpływał na odczuwanie przez nie smaku kilka dni później i zależało to od tych samych mechanizmów molekularnych, które mózg wykorzystuje do nauki, Ponadto okazało się, że niskobiałkowa dieta która wydłuża życie muszek przyczynia się również do poprawy odczuwania przez nie smaku cukru.

Receptory smaku znajdują się nie tylko w aparacie gębowym muszki (trąbce), ale również na przednich nogach i podobnie jak jej mózg wykorzystują do uczenia neuroprzekaźnik dopaminę (nazywaną hormonem szczęścia lub nagrody). Podobnie wydaje się wyglądać mechanizm odczuwania smaku i zapamiętywania przypadku człowieka.

Co ciekawe, niesłodka dieta nasilała odczuwanie słodyczy tylko w przypadku glukozy, a nie podobnej do niej w smaku fruktozy. Z kolei dieta bardzo bogata w cukier pogarszała odczuwanie słodkiego smaku – cukier wydawał się mniej słodki - co jednak miało związek z inny mechanizmem niż w przypadku niesłodkiej diety.

Wcześniej prof. Nealy prowadził badania na ludziach. Odkrył, że sztuczne słodziki aktywują neuronalny szlak związany z głodem, co zwiększa spożycie pokarmu, zwłaszcza w połączeniu z dietą niskowęglowodanową. (PAP)

Autor: Paweł Wernicki

pmw/ agt/