Odkrycia genu dokonał międzynarodowy zespół, w którego skład wchodzi profesor Jaakko Kangasjaervi z Uniwersytetu Helsinskiego. Zgodnie z wyjaśnieniami profesora nowy gen wpływa na oba procesy poprzez zwiększanie lub zmniejszenie aktywności systemu oddechowego rośliny. Wiążę się to ze zwężaniem albo rozszerzaniem głównie tzw. szparek znajdujących się na liściach, poprzez które roślina pobiera z wodę i dwutlenek węgla.

Gdy jest zbyt sucho, roślina zwęża lub prawie zamyka owe szparki zmniejszając ryzyko utraty znajdującej się w niej wody.

Poznanie mechanizmu tego zjawiska, może zdaniem prof. Kangasjearvi mieć praktyczne znaczenie np. przy modyfikacji obecnych gatunków zbóż. Modyfikacja taka będzie konieczna w najbliższych 10 - 20 latach w wielu regionach świata celem przystosowania roślin do nowych warunków klimatycznych. Cechują się one min. zagrożeniem długotrwałymi suszami.

Zamykanie się roślin w obronie przed suszą, powoduje równocześnie spowolnienie procesów fotosyntezy a tym samym zmniejszenie ilości pochłanianego dwutlenku węgla. Taka sytuacja powoduje, że może ulec osłabieniu rola świata roślinnego jako pierwszej linii obrony przed nadmiarem tego gazu w ziemskiej atmosferze.

Dlatego też kapitalne znaczenie, może mieć w niedalekiej już przyszłości umiejętność wpływania na tą ważną funkcją roślin, drogą ich genetycznych modyfikacji. "Obecnie sądzimy, że jest to przynajmniej teoretycznie, możliwe." - stwierdził prof Jaakko Kangasjaervi. MIH

PAP - Nauka w Polsce

kap