Nauka dla Społeczeństwa

19.04.2024
PL EN
01.02.2017 aktualizacja 01.02.2017

Archeolodzy: dwa załamania cywilizacji Majów były do siebie podobne

Największą do tej pory liczbę próbek do datowania metodą radiowęglową związanych z cywilizacją Majów pobrali i przebadali amerykańscy archeolodzy w starożytnym mieście Seibal. Dzięki temu ustalili, że dwa załamania tej cywilizacji były do siebie podobne.

Do załamania cywilizacji Majów doszło dwukrotnie: w II w. n.e. (okres preklasyczny) i IX w. n.e. (okres klasyczny). To wtedy wiele miast zostało opuszczonych.

Oba załamania były poprzedzone podobnymi zjawiskami związanymi z falami niestabilności społecznej, działaniami wojennymi i kryzysami politycznymi, wiodącymi do gwałtownego upadku wielu miast - ustalił zespół badaczy pod kierunkiem archeologa prof. Takeshi Inomaty z Uniwersytetu w Arizonie (USA).

Taki wniosek był możliwy dzięki projektowi, w wyniku którego pobrano i przebadano próbki radiowęglowe. Archeolodzy byli w stanie stworzyć bardzo precyzyjną chronologię starożytnego miasta Seibal, które znajduje się w dzisiejszej Gwatemali w Ameryce Środkowej.

"Nie były to tylko proste załamania, ale ich fale - początkowo mniejsze, związane z walką i polityczną niestabilnością, później większe, z którymi należy łączyć w przypadku wielu centrów osadniczych ich opustoszenie. Następnie niektóre z nich odżywały, inne z kolei upadały" - wyjaśnia prof. Takeshi Inomata. Do tej pory badacze cywilizacji mezoamerykańskich sądzili, że oba załamania kultury Majów następowały konsekwentnie, stopniowo.

Zaskoczeniem dla archeologów było to, że oba te załamania wyglądały podobnie, mimo że dzieliło je od siebie kilkaset lat: niepokoje społeczne zaczynały się wraz z intensyfikacją działań zbrojnych odpowiednio ok. 75 r. n.e. i 735 r. n.e., upadek wielu z miast majańskich nastąpił ok. 150 r. n.e. i 810 r. n.e. Społeczność Seibal w obu przypadkach częściowo przetrwała, ale w końcu miasto upadło ok. 300 r. n.e. i 900 r. n.e.

Autorzy badań podkreślają, że co prawda analizy radiowęglowe były stosowane na potrzeby archeologii już od dłuższego czasu, jednak teraz stają się zdecydowanie bardziej zaawansowane i precyzyjne - możliwe jest bardziej szczegółowe określenie wieku badanych próbek. Również dzięki temu możliwe było wyciągnięcie powyższych wniosków.

Artykuł, w którym naukowcy prezentują nowe ustalenia, opublikowano w piśmie "Proceedings of the National Academy of Sciences". (PAP)

szz/ mrt/

Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.

Copyright © Fundacja PAP 2024