Jak podkreśla w swoim komunikacie Politechnika Łódzka, z nazwiskiem prof. Kroha wiążą się fundamentalne prace z dziedziny solwatacji elektronów oraz efektów tunelowych w chemii radiacyjnej.

Profesor był autorem lub współautorem ponad 380 publikacji, podręczników i monografii z chemii fizycznej i radiacyjnej. Wypromował 29 doktorów. Posiadał cztery doktoraty honoris causa: Uniwersytetów w Strathclyde i Leeds w Wielkiej Brytanii, Uniwersytetu w Pawii we Włoszech oraz swojej macierzystej uczelni w Łodzi.

Jerzy Kroh urodził się 28 sierpnia 1924 r. w Warszawie. Ukończył studia chemiczne na PŁ, a następnie fizykę na Uniwersytecie Łódzkim. W 1950 roku uzyskał stopień doktora, a w ciągu następnych dziesięciu lat habilitował się i został profesorem zwyczajnym.

Po powrocie ze staży naukowych w Anglii i Kanadzie zorganizował Katedrę Chemii Radiacyjnej na Wydziale Chemicznym, przekształconą w 1966 r. w Instytut Techniki Radiacyjnej, którym kierował aż do przejścia na emeryturę w roku 1994.

W latach 1962-66 był dziekanem Wydziału Chemii Spożywczej PŁ, od 1981 r. do 1987 r. - rektorem PŁ. W latach 1996-1998 pełnił funkcję wiceprezydenta Łodzi ds. edukacji i nauki.

Prof. Kroh był laureatem wielu nagród, w tym japońskiego Orderu Srebrnej i Złotej Gwiazdy oraz Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski. Był członkiem rzeczywistym PAN, członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Badań Radiacyjnych i Royal Society of Edinbourgh.

PAP - Nauka w Polsce

agm/ par/