Miękusza szafranowego zauważono dwa lata temu (we wrześniu 2013 r.) na terenie Nadleśnictwa Strzałowo (warmińsko-mazurskie). Stanowisko tego gatunku jest zlokalizowane na bardzo starym pniaku po ściętym dębie.

"W chwili obecnej pniak ten jest już bardzo mocno posunięty w rozkładzie i prawdopodobnie za kilka lat stanowisko to przestanie istnieć. W promieniu do 500 m od opisywanego miejsca, mimo istnienia dogodnych warunków, m.in. martwych i zamierających dębów, nie stwierdzono kolejnych owocników miękusza. Szansą na uratowanie miękusza szafranowego na terenie Nadleśnictwa Strzałowo jest zainfekowanie grzybnią martwego drewna" - tłumaczy Malinowska.

Leśnicy co kilka miesięcy kontrolują stanowisko. W tym roku zauważyli na tym samym pniaku trzy owocniki. "Niestety tylko jeden z nich był cały, dwa pozostałe zostały całkowicie lub częściowo zniszczone. Pniak, na którym rośnie ten bardzo rzadki grzyb, znajduje się w widocznym miejscu, tuż przy leśnej drodze. Grzybnie mógł zniszczyć przypadkowy grzybiarz, bądź pasjonat-kolekcjoner, których w Polsce jest coraz więcej" - zauważa rzeczniczka.

Leśnicy planują pobranie niewielkich fragmentów drewna z grzybnią miękusza szafranowego i zainfekowanie nią martwych pni i kłód dębowych na terenie nadleśnictwa. Obecnie czekają na uzyskanie zgody z Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska.

Jak zapewniają pracownicy nadleśnictwa, wielkość pobranych do zainfekowania fragmentów rozkładającego się drewna, w których występuje grzybnia miękusza szafranowego, będzie minimalna, i nie będzie miała negatywnego wpływu na całego osobnika grzyba (grzybnię z owocnikami). Ponadto każda grzybnia bardzo łatwo się regeneruje, a objętość grzybni wraz z zasiedlonym drewnem akurat tego osobnika można szacować na ponad 1 m sześc.

PAP - Nauka w Polsce

zan/ mrt/