Odciski ślad łap psa na średniowiecznej posadzce pomieszczenia zamkowego i kula armatnia – to najciekawsze odkrycia zespołu polskich archeologów wewnątrz XIII-wiecznego zamku Hammershus na wyspie Bornholm.
Trzeci sezon wykopalisk badaczy z Instytutu Archeologii UW zakończył się pod koniec lipca. Zamek Hammershus to jeden z najbardziej rozpoznawalnych obiektów zabytkowych Bornholmu i jeden z największych tego typu obiektów w Skandynawii. To trzeci najważniejszy zabytek tej kategorii w Danii.
W tym sezonie archeolodzy skupili się na pracach związanych z rekonstrukcją zamkowych murów. Wykonali również sondaże, czyli wykopaliska o ograniczonym zasięgu, wzdłuż południowych murów zewnętrznych oraz w pomieszczeniach znajdujących się w centralnej części zamku. To tam na jednej z posadzek odkryto odciski psich łap.
„Znaleźliśmy również kolejną kulę armatnią w jednym z pomieszczeń rezydencji kasztelańskiej, której kontekst odkrycia potwierdza burzliwe dzieje największego w północnej Skandynawii zamku. Znalezisko wzbudziło wielkie zainteresowanie zwiedzających zamek turystów" - mówi PAP kierownik projektu Janusz Janowski z Pracowni Skanerów 3D Instytutu Archeologii UW.
Natomiast tuż przy jednym z głównych wejść do zamku od strony portu, po zewnętrznej stronie murów znaleziono zachowaną prawie w całości szklaną butelkę średniowieczną.
Fundacja Hustru Chastine Mc-Kinney Moellers przeznaczyła 92,5 mln duńskich koron na szeroko zakrojone prace adaptacyjne terenu. W ramach trzyletniego projektu wykonywane są badania archeologiczne, analizy architektoniczne i konserwatorskie. Powstanie również nowe centrum turystyczne. Od początku w przedsięwzięciu biorą udział polscy archeolodzy, którzy oprócz prowadzenia wykopalisk, dokumentują je w nowoczesny sposób.
Naukowcy do dziś nie potrafią jednoznacznie odpowiedzieć, kto i kiedy wzniósł twierdzę Hammershus. Dlatego liczą, że obecne prace przyniosą rozstrzygnięcie. Najbardziej popularna wersja zakłada, że budowniczym zamku Hammershus był arcybiskup Lund – Jacob Erlandsen. Zamek zbudowany miał być w połowie XII wieku. Jednak fortyfikacje wzniesione przez arcybiskupa były mniejsze niż współcześnie widoczne. Do takiej sytuacji przyczyniło się wiele lat remontów i przebudów. Jak wyjaśnia Janusz Janowski, pewne jest to, że budowa takiego założenia obronnego ma ścisły związek z walką o dominację na wyspie między władzą świecką (zamek w Lilleborgu) a duchowną (Hammershus). Od 1743 r. konstrukcja zaczęła popadać w ruinę. Szczęśliwie już 1822 roku zamek wpisano do duńskiego rejestru zabytków.
PAP - Nauka w Polsce
szz/ agt/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.
