Odkrycie mogił miało miejsce w podlizbońskiej Amadorze, w miejscu zwanym Moinho do Castelinho. Wcześniej archeolodzy ze stołecznej uczelni natrafili w okolicach Amadory na dwie inne nekropolie: w Casal de Sao Bras oraz w Serra de Carnaxide. W każdej z nich było po kilka rzymskich nagrobków.

Jak poinformowała burmistrz Amadory Carla Tavares, odkryte w lipcu cmentarzysko jest większe niż dwa pozostałe. Szacuje się, że na wszystkich trzech nekropoliach Rzymianie składali ciała zmarłych pomiędzy II i V w.

"Archeolodzy natrafili na mogiły podczas prac służących lepszemu zbadaniu historii naszego miasta. W pracach tych poza naukowcami z lizbońskiego Uniwersytetu Nowego brali również udział eksperci z Miejskiego Muzeum Archeologii" - wyjaśniła przedstawicielka ratusza w Amadorze.

W trakcie badań prowadzonych w Amadorze od 2011 r. archeolodzy odkryli poza cmentarzami również zespół obiektów mieszkalnych wzniesionych przez Rzymian w II w.

Z informacji przekazanych przez portugalskich archeologów wynika, że trzeci odkryty rzymski cmentarz pod Lizboną posiada trzynaście stosunkowo dobrze zachowanych mogił. Uczeni przypuszczają, że stanowią one część większej nekropolii.

"Znaczenie tego odkrycia jest bardzo duże. Eksperci potwierdzają, że znaleziska, na jakie natrafiono w ostatnim czasie w Amadorze zasługują na status zabytków o szczególnym znaczeniu historycznym" - dodała Tavares.

Rzymianie przybyli na obszary dzisiejszej Portugalii w II wieku przed Chrystusem po wcześniejszym wyparciu z nich Kartagińczyków. W kolejnych latach prowadzili tam zacięte walki z plemieniem Luzytanów, zamieszkujących obszary na północ od rzeki Tag. Pokonali je ostatecznie dopiero w 72 r. p. Ch.

Dzięki okupacji rzymskiej na ziemiach portugalskich, należących do prowincji Luzytania, nastąpił znaczny postęp cywilizacyjny. Założono kilka miast, w tym m.in. Evorę, Beję i Santarem, a także zbudowano drogi wiodące z północy na południe. Rzymianie narzucili w tym regionie swój język, walutę, metody uprawy oraz zwyczaje.

Lizbona, zwana przez Rzymian Olisipo, była jednym z kluczowych miast Luzytanii. Jego znaczenie potwierdzało połączenie go licznymi drogami z innymi ośrodkami prowincji. W 61 r. p. Ch. zarządzał nią z Olisipo Juliusz Cezar. (PAP)

zat/ krf/