Badania prowadzone były w grupie 104 studentów, których podzielono na cztery grupy. Badani zjawili się w laboratorium późnym wieczorem. Dwóm grupom zaprezentowano serię zdjęć przedstawiających przestępstwo. Jedna grupa mogła następnie iść spać, a druga miała czuwać całą noc w laboratorium. W przypadku dwóch pozostałych grup postąpiono na odwrót - najpierw jedna z nich spała a druga czuwała, a dopiero rano pokazano im zdjęcia.

Następnie uczestnicy czytali artykuły na temat przestępstwa, które zawierały informacje wykluczające się z tym, co widzieli wcześniej na fotografiach (np. według tekstu złodziej włożył skradziony portfel do kieszeni w spodniach, podczas gdy na zdjęciu widać było, iż chowa go do kieszeni w kurtce).

Naukowcy zaobserwowali, że studenci, którzy po nieprzespanej nocy oglądali zdjęcia, czytali tekst i przechodzili test sprawdzający zapamiętywanie, znacznie częściej twierdzili, że fałszywe informacje podane w tekście odpowiadały temu, co widzieli na zdjęciach. Z kolei badani, którym pokazano zdjęcia wieczorem wypadali na teście nie gorzej niż ci, którym w nocy pozwolono spać.

Wcześniej wstępne obserwacje wskazywały, że na deformację wspomnień jesteśmy narażeni, jeśli spaliśmy w nocy krócej niż pięć godzin. Niewiele dotychczasowych analiz koncentrowało się na wpływie niedoboru snu na zniekształcenie wspomnień w kontekście naocznych świadków przestępstwa czy wypadku. Najczęściej sprawdzano zdolność do zapamiętywania list słów, a nie ludzi, miejsc czy zdarzeń - zauważa autor badań Steven J. Frenda.(PAP)

koc/ agt/