Jak mówi Roberto Soria z Curtin University, obiekt sklasyfikowano jako mikrokwazar. Jest to czarna dziura otoczona przez bąbel gorącego gazu, który jest rozgrzewany przez dwa dżety wyrzucane z czarnej dziury w przeciwnych kierunkach.

Naukowcy przypuszczają, że potężne dżety mają istotne znaczenie we wczesnych fazach ewolucji galaktyk, szczególnie 12 miliardów lat temu. Wśród współczesnych galaktyk czarnych dziur takich jak MQ1 obserwuje się niewiele, ale kiedyś były znacznie powszechniejsze. Badając MQ1 można więc poznać mechanizmy działające w dawnych czarnych dziurach i ich wpływ na otoczenie.

Czarna dziura MQ1 ma średnicę około 100 kilometrów, ale powstała wokół niej struktura jest znacznie większa niż Układ Słoneczny. Dżety rozciągają się na odległość 20 lat świetlnych, a to znacząco dalej niż odległość od Słońca do innej najbliżej gwiazdy, która wynosi około 4 lata świetlne.

Astronomowie dzielą czarne dziury na obiekty o masie gwiazdowej na poziomie poniżej 70 mas Słońca oraz supermasywne czarne dziury o masach milionów razy większych niż masa Słońca. Przykładem obiektu z tej drugiej kategorii jest supermasywna czarna dziura w centrum Drogi Mlecznej. Natomiast MQ1 należy do kategorii pierwszej.

Obiekt MQ1 odkryto przy okazji bardziej ogólnych badań galaktyki M83. (PAP)

cza/ krf/