Co ważne, poprawa wyników w nauce jest tym większa im bardziej intensywnie dzieci ćwiczą, a efekty te mają charakter długoterminowy, podkreślają autorzy najnowszej pracy.

Naukowcy z University of Dundee razem z kolegami z innych ośrodków badawczych z Wielkiej Brytanii i USA doszli do takich wniosków po przeanalizowaniu danych zebranych wśród blisko 5 tys. osób (urodzonych w latach 1991 i 1992 w południowo-zachodniej Anglii), które brały udział w wieloletnim studium o akronimie ALSPAC.

Gdy badani mieli 11 lat zebrano dane na temat ich codziennej aktywności fizycznej – jej intensywności i czasu trwania. Aby były one obiektywne dzieciom założono na kilka dni przyspieszeniomierze. Dzięki temu, naukowcy przekonali się, że chłopcy w wieku 11 lat ćwiczyli dziennie – w umiarkowany lub intensywny sposób – średnio 29 minut, natomiast dziewczynki średnio 18 minut. Tymczasem, zalecenie dla tej grupy wiekowej mówią o 60 minutach.

Badacze zgromadzili też informacje na temat wyników w testach z języka angielskiego, matematyki i nauk przyrodniczych, gdy młodzi ludzie byli w wieku 11, 13 oraz 16 lat.

W analizie uwzględniono czynniki mogące wpływać na sukcesy w nauce: na przykład, czy w okresie ciąży matka paliła papierosy oraz ile spożywała tłustych ryb morskich, które są bogatym źródłem kwasów tłuszczowych omega-3 niezbędnych do rozwoju mózgu płodu, społeczno-ekonomiczne warunki życia rodziny, urodzeniową oraz aktualną masę ciała dziecka.

Okazało się, że dzieci, które mając 11 lat poświęcały więcej czasu na umiarkowane lub intensywne ćwiczenia miały lepsze wyniki w nauce we wszystkich analizowanych przedmiotach, w porównaniu z mniej aktywnymi rówieśnikami. Efekt ten był szczególnie widoczny w przypadku wyników testów z nauk przyrodniczych uzyskiwanych przez dziewczęta.

Korzystny wpływ ćwiczeń na sukcesy w nauce miał charakter długotrwały – badacze obserwowali go u dzieci w wieku 11, 13 oraz 16 lat.

Jak wyliczyli, każde dodatkowe 17 minut intensywnych ćwiczeń dziennie w przypadku chłopców oraz 12 minut w przypadku dziewczynek miało związek z lepszymi wynikami z uwzględnionych przedmiotów w wieku 16 lat.

Na tej postawie naukowcy spekulują, gdyby dzieci ćwiczyły przez 60 minut dziennie to ich ocena z danego przedmiotu mogłaby poprawić się nawet o cały stopień.

Według nich fakt, że dziewczęta odnosiły największe korzyści z aktywności fizycznej może oznaczać, iż jej wpływ na mózg jest nieco odmienny u obu płci.

“Aktywność fizyczna jest ważna nie tylko dla naszego zdrowia fizycznego. Przynosi też inne korzyści i to powinno być szczególnie istotne dla rodziców, ustawodawców i osób zaangażowanych w edukację dzieci” – skomentowała współautorka pracy dr Josie Booth z Dundee University.

Naukowcy podkreślają, że jeśli ich wyniki zostaną potwierdzone w przyszłych badaniach to mogą mieć istotne znaczenie dla zdrowia publicznego i dla systemu edukacji. (PAP)

jjj/ krf/