Zwierzęta łączą się w grupy zwykle w ramach obrony, w czasie okresu godowego lub dla złapania większej ofiary, jednak kraby pustelniki mają bardziej egoistyczne pobudki - eksmitowanie innego kraba z jego większej muszli i wprowadzenie się do niej - zaobserwowali naukowcy z University of California.
Wszystkie kraby pustelniki przystosowują opuszczone muszle do swoich potrzeb, ale tylko nieliczne gatunki tych lądowych skorupiaków potrafią "przebudowywać" je, powiększając je czasem dwukrotnie. To daje im więcej miejsca do rozwoju i do składowania jaj, a im lżejszy dom, tym łatwiej się przemieszczać.
Jednak puste muszle są rzadkością, więc najprościej jest wprowadzić się do czyjegoś domu, uprzednio pozbywszy się lokatora - powiedział Mark Laidre z University of California (USA). To nietypowe zachowanie opisano w magazynie "Current Biology".
Kiedy tylko trzy lub więcej krabów się spotyka, szybko zwraca to uwagę dziesiątek innych. Skorupiaki formują rzędy od najmniejszego do największego, z których każdy trzyma w uścisku kraba przed sobą, a kiedy uda mu się pozbawić go muszli, natychmiast "wprowadza" się do środka - podał serwis EurekAlert.
"Ten, który zostanie wyciągnięty ze swojej muszli, często zostaje z inną mniejszą, która wcale nie jest w stanie go zabezpieczyć. Staje się łatwym celem dla drapieżników" - powiedział Laidre.
Laidre przeprowadził swoje badania u wybrzeży Kostaryki, gdzie skorupiaki z gatunku Coenobita compressus występują w milionach sztuk. Badacz przywiązywał kraby do palika i monitorował ich zachowanie.
Jego zdaniem ich zachowanie jest rzadkim przykładem, jak rozwój krabów lądowych zaowocował niespodziewanym produktem ubocznym: uspołecznieniem tych typowo samotniczych zwierząt.
"Nie ma znaczenia, jak bardzo kraby modyfikują swoje schronienia, są one uosobieniem ważnej ewolucyjnej prawdy: istoty żywe zmieniają swoje otoczenie w trakcie życia" - napisał w komentarzu w tym samym magazynie biolog ewolucyjny Geerat J. Vermeij z UC, który zajmuje się wpływem zachowania zwierząt na ich rozwój, co stanowi przeciwieństwo dla powszechnie znanej teorii Darwina, głoszącej, że to środowisko wpływa na ewolucję poprzez naturalną selekcję.
"Organizmy nie są tylko pionkami skazanymi na kaprysy wrogów, ale aktywnymi uczestnikami w tworzeniu i modyfikowaniu zarówno swojego wnętrza, jak i zewnętrznych warunków do życia" - konkluduje Vermeij.
Większość spośród 800 gatunków krabów pustelników żyje w oceanie, gdzie puste muszle ślimaków nie są rzadkością ze względu na występowanie odżywiających się nimi krabów, ryb rozdymkowatych i ustonogów. Tymczasem na lądzie muszle to pozostałości po morskich ślimakach, wyrzucone przez morze. Rzadkość ich występowania i fakt, że niewiele drapieżników potrafi je roztrzaskać, mogły doprowadzić do tego, że kraby przebudowują muszle, czyniąc je lżejszymi i bardziej przestronnymi - powiedział Vermeij. (PAP)
mrt/ agt/
