Badacze z University of Oxford udowodnili, że troskliwa opieka ze strony taty doświadczana przez dziecko już w wieku trzech miesięcy wpływa na lepsze zachowanie niemowlęcia i jego większe osiągnięcia behawioralne w wieku dwunastu miesięcy. Tym samym eksperci potwierdzili, że relacja ojciec-dziecko jest istotnym czynnikiem w rozwoju społecznym małego człowieka.

Wyniki badania opublikowano w "Journal of Child Psychology and Psychiatry".

Dotychczas w badaniach nad przyczynami problemów behawioralnych młodzieży lub osób dorosłych podkreślano ważną rolę doświadczeń z dzieciństwa, a w szczególności jakości relacji z rodzicami. Jednak kontakt z opiekunami ograniczał się do zbadania relacji matka-dziecko.

Teraz wiadomo, że ojciec jest także bardzo ważną osobą w życiu małego człowieka, a zainteresowanie z jego strony może przynieść pozytywne efekty, zwłaszcza w życiu chłopców (jak wskazują badania) i pozwolić na uniknięcie w przyszłości problemów behawioralnych związanych z niepowodzeniami w szkole, zachowaniami przestępczymi, doświadczeniem odrzucenia przez rówieśników, czy słabą kondycją fizyczną i psychiczną.

"Dzieci mają większe problemy behawioralne, jeśli ich ojcowie są bardziej odlegli, pogrążeni we własnych myślach i rzadziej wchodzący w interakcje z nimi" - mówi dr Paul Ramchandani, główny badacz.

Naukowcy podkreślają, że gorsza relacja z ojcem nie musi być bezpośrednią przyczyną problemów w późniejszym życiu dziecka. Jednak nie ulega wątpliwości, że taka sytuacja wiąże się z większym prawdopodobieństwem wystąpienia trudności.

"Skupienie się na pierwszych miesiącach w życiu dziecka jest bardzo ważne, bo to kluczowy okres w rozwoju, a dziecko jest wtedy bardzo wrażliwe na wpływy środowiskowe, takie jak jakość opieki rodzicielskiej i kontaktu z opiekunem" - podsumowuje dr Ramchandani. (PAP)

ooo/ ula/