Tamy uważane są za jedno z większych zagrożeń dla zwierząt słodkowodnych na całym świecie. Zmieniają sposób transportu wody i osadów, wpływają na migrację gatunków wodnych, zmieniają też dostępność tych odcinków rzek, w których ryby odbywają tarło i żerują. Niedostatek danych nie pozwalał jednak dotąd ocenić, jakie zagrożenie oznaczją tamy dla gatunków ryb w skali świata.

Próbę takiej oceny podjęła Catherine Reidy Liermann z Uniwersytetu w Umea (Szwecja). Wraz z zespołem analizowała 397 różniących się pod względem ekologii regionów słodkowodnych na świecie. Brali pod uwagę te rzeki, na których pobudowano zapory mierzące co najmniej 15 metrów.

Informacje te naukowcy zestawili z danymi nt. występowania różnych gatunków zagrożonych obecnością zapór. Problem dotyczy organizmów występujących wyłącznie na ograniczonym zasięgu - albo takich, które w swoim cyklu życiowym muszą migrować w górę rzek. Kompilacja danych na temat rzek, tam i gatunków pozwoliła określić, w których częściach świata tamy stanowią największe zagrożenie dla różnych gatunków.

Do ekoregionów, w których obecność tam zagraża przetrwaniu sporej liczby gatunków ryb, zaliczono rejon rzek Murray i Darling w Australii, południe Włoch oraz dolny i środkowy basen Indusu, zachodnią część Korei, górną Paranę (rzeka na południu Brazylii), wybrzeża południowej części Atlantyku w Stanach Zjednoczonych oraz fragment Zatoki Meksykańskiej o nazwie Mobile Bay.

Na liście zgarożonych miejsc znalazły się też m.in. okolice amerykańskich wielkich jezior i część Zatoki Meksykańskiej, uwzględniono też większość długości Dunaju, Iberii i rejon Southern Temperate Highveld w RPA. Zdaniem autorów raportu, tych 18 ekoregionów "zasługuje na pilną uwagę odnośnie ich ochrony". Za szczególnie wrażliwe spośród żyjących tam ryb uznali węgorze, alosy (czyli rzecznych krewnych śledzi), minogi, jesiotry i gatunki łososiowate. (PAP)

zan/ ula/