Raflezja, której imponujące czerwone kwiaty osiągają do 1 metra średnicy, jest rośliną spotykaną raczej rzadko. Nie każdemu turyście odwiedzającemu Azję Południowo-Wschodnią udaje się ją zobaczyć, gdyż krótki czas kwitnienia powoduje trudności w zapyleniu, a nawet do 75 proc. pąków obumiera. Dodatkowo jest to pasożyt całkowicie uzależniony od rośliny żywicielskiej.

Zespół naukowców z Singapuru, Malezji i Stanów Zjednoczonych postanowili zbadać, czy rezultatem silnego związku raflezji z jej gospodarzem może być transfer genów. Badając transkryptom, tj. ogół cząsteczek mRNA obecnych w komórce w danym momencie, zaobserwowali oni, że pasożyt stopniowo przywłaszczył sobie 49 genów winorośli, z czego trzy-czwarte zastąpiło jego własne wersje.

W odróżnieniu od pionowego transferu genów, który polega na dziedziczeniu od przodka, poziomy transfer zachodzi pomiędzy organizmami, które nie muszą być ze sobą spokrewnione, a nawet są przedstawicielami różnych gatunków (wykorzystują go m.in. bakterie, które przekazują sobie geny oporności na antybiotyki).

Jak zauważa współpracujący przy badaniach prof. Charles Davis z Harvard University Herbaria, transfer genów sugeruje, że przynoszą one raflezji wymierne korzyści. Mogą na przykład ułatwiać pobieranie składników odżywczych lub pomagać umknąć przed mechanizmami obronnymi gospodarza.(PAP)

koc/ tot/