Egipski wilk w skórze szakala

Jak wykazała analiza DNA, egipski &quot;szakal&quot; jest w rzeczywistości bliskim krewnym wilka - informuje &quot;PLOS One&quot;. <br /><br />

Canis aureus lupaster to psowaty, uważany dotychczas za podgatunek szakala złocistego (Canis aureus). Tymczasem badania DNA przeprowadzone przez zespół norwesko-etiopsko-brytyjski wykazały, że to bliski krewny wilków, żyjących w Indiach i Himalajach.

Wielu badaczy już wcześniej to podejrzewało - w XIX wieku Thomas Huxley zauważył, że bardzo przypomina szarego wilka, a w XX wieku znaleziono wilcze cechy badając czaszkę zwierzęcia.

Naukowcy wzywają do ochrony nowo zidentyfikowanego wilka. Canis aureus lupaster, który być może zostanie nazwany egipskim wilkiem, występuje w północnym Egipcie, północno-wschodniej Libii i w środkowej Etiopii. Ma proporcjonalnie największe uszy i najdłuższe nogi spośród wszystkich wilków. Jak na wilka jest dość wątły - waży ok. 10-15 kg. PMW

PAP - Nauka w Polsce

agt/bsz

Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.

Czytaj także

  • Fot. Adobe Stock

    "Hormon miłości" łagodzi agresję u samic lemurów

  • Zagłębienia po obu stronach, przypisywane drapieżnemu kotowi, fot. Thompson et al., 2025, PLOS One, CC-BY 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/)

    Znaleziony w Anglii szkielet gladiatora nosi ślady kłów drapieżnego kota

Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.

newsletter

Zapraszamy do zapisania się do naszego newslettera