<strong>"Szaleństwo katalogowania"</strong> to najnowsza książka <strong>Umberto Eco</strong>, która ukazała się nakładem Domu Wydawniczego REBIS. Jak podkreśla autor publikacja jest kontynuacją "Historii piękna" i "Historii brzydoty". "Gdy ktoś otworzy karty moich powieści, zobaczy w nich obfitość różnych list. Są dwa źródła tego upodobania i oba zawdzięczam moim młodzieńczym studiom: mam tu na myśli niektóre teksty z wieków średnich i pisma Joyce'a. Litanie i wykaz rzeczy znajdujących się w szufladzie Leopolda Blooma w przedostatnim epizodzie +Ulissesa+ dzieli wszakże wiele stuleci, a jeszcze dłuższy okres dzieli średniowieczne listy od modelu listy par excellence: katalogu okrętów w +Iliadzie+ Homera, od którego zaczyna się ta książka" - pisze Eco we wstępie.
To szaleństwo tworzenia katalogów nie jest ani czymś niewinnym, ani przypadkowym. Kultura preferuje zamknięte, stabilne formy, kiedy ma pewność co do swojej tożsamości - tworzy spisy, kiedy staje w obliczu nieuporządkowanych serii zjawisk, których nie da się zaklasyfikować na podstawie znanych kryteriów. Dlatego właśnie poetyka list i spisów przewija się przez całą historię sztuki i literatury. Objawia się nie tylko w prostych formach, jak stare bestiariusze z wykazami baśniowych stworów, w XVI-wiecznych kolekcjach fauny i flory, ale też bardziej skomplikowanych realizacjach, np. u Homera i Joyce\\'a , onirycznych krajobrazach Boscha i we współczesnych dziełach Warhola i Armana.
Umberto Eco zastanawia się nad tym, w jaki sposób sama idea listy zmieniała się w miarę upływu wieków i jak odzwierciedlała ducha czasu.
"Wiem, że wiele osób będzie do mnie pisać z pytaniem, dlaczego w tej książce nie pojawia się taki, czy inny autor. Stało się tak nie tylko z tego powodu, że nie jestem wszechwiedzący, i nie znam nieskończonej liczby tekstów, w których występują listy, lecz także dlatego, że gdybym chciał umieścić w antologii wszystkie, listy, które stopniowo napotykałem na drodze moich poszukiwań, książka ta powinna by mieć co najmniej tysiąc stron, a może i więcej" - mówi autor.
Oprócz tekstu Eco publikacja zawiera również antologię tekstów literackich i ogromną liczbę reprodukcji dzieł sztuki, które ilustrują przedstawione w niej tezy.
***
Umberto Eco - jeden z najsłynniejszych naukowców i pisarzy współczesnych, urodził się w Aleksandrii, w Piemoncie w 1932 roku. Wykładał na uniwersytetach w Turynie i Mediolanie, obecnie jest profesorem Uniwersytetu w Bolonii.
Do jego najważniejszych prac eseistycznych należą: Dzieło otwarte. Forma i nieokreśloność w poetykach współczesnych, Nieobecna struktura, Lector in fabula: współdziałanie w interpretacji tekstów narracyjnych, Semiologia życia codziennego, Interpretacja i nadinterpretacja, Pięć pism moralnych, W poszukiwaniu języka uniwersalnego.
Zainteresowanie estetyką zaowocowało m.in. Sztuką i pięknem w średniowieczu, a teorią literatury - Sześcioma przechadzkami po lesie fikcji. Jako autor błyskotliwych tekstów publicystycznych dał się Eco poznać w zbiorach: Diariusz najmniejszy oraz Zapiski na pudełku od zapałek (3 tomy).
Prawdziwą sławę przyniosły mu powieści: Imię róży, Wahadło Foucaulta, Wyspa dnia poprzedniego, Baudolino oraz Tajemniczy płomień królowej Loany. W latach 2004 i 2007 opublikował pod swoją redakcją Historię piękna i Historię brzydoty. ESZ
PAP - Nauka w Polsce
agt/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.
