Badani w większości podzielają opinię, że prawo obowiązujące w Polsce w wystarczającym stopniu zapewnia kobietom i mężczyznom równe traktowanie w życiu rodzinnym (63 proc.), publicznym (54 proc.) i zawodowym (54 proc.).

O tym, że obowiązujące prawodawstwo zapewnia równouprawnienie w życiu publicznym i w pracy przekonanych jest więcej mężczyzn (odpowiednio 57 proc. i 59 proc.) niż kobiet (49 proc. i 50 proc.). O równouprawnieniu w życiu rodzinnym przeświadczonych jest aż 70 proc. mężczyzn, wobec 56 proc. kobiet.

46 proc. osób uważa, że w Polsce kobietom i mężczyznom żyje się tak samo. Jest to znacząco mniej niż w 2004 roku, kiedy opinię tę podzielała większość pytanych (60 proc.).

Jednak i w tym przypadku opinie znacząco różnią się w zależności od płci. Ponad połowa mężczyzn (55 proc.) i tylko nieco ponad jedna trzecia kobiet (37 proc.) uważa, że obu płciom żyje się tak samo.

O istnieniu dyskryminacji kobiet przekonana jest prawie połowa z nich (48 proc.), podczas gdy 39 proc. jest przeświadczonych o jej nieistnieniu. W odpowiedziach mężczyzn proporcje te kształtują się odwrotnie.

Wymieniane przez Polaków przykłady dyskryminacji kobiet najczęściej dotyczą pracy. Twierdzą oni, że kobiety otrzymują niższe wynagrodzenie za tę samą pracę, którą wykonują mężczyźni (22 proc.), są gorzej traktowane i stosuje się wobec nich mobbing (19 proc.) lub ze względu na płeć mają trudności w znalezieniu pracy (18 proc.).

CBOS zapytał osoby biorące udział w badaniu, czy - ogólnie rzecz biorąc - są one zadowolone ze swojej płci. Jedynie nieliczne (3 proc.) odpowiedziały przecząco. Cztery piąte ogółu ankietowanych (80 proc.) wyraziło zdecydowane zadowolenie. W sposób zdecydowany zadowolenie ze swojej płci wyraziło 86 proc. mężczyzn i 74 proc. kobiet.

Badanie zrealizowano w dniach 4-7 sierpnia 2006 roku na liczącej 952 osoby reprezentatywnej próbie losowej dorosłych mieszkańców Polski. CHA

PAP - Nauka w Polsce

bsz