David Ostry i Sazzad Nasir z McGill University w Montrealu przeprowadzili eksperyment podczas którego poprosili głuchonieme osoby dorosłe o wymówienie sylab podczas gdy ruch ich szczęki był zaburzany. Na początku kiedy żuchwa uczestników wykrzywiała się wymawiane przez nich sylaby były zniekształcone, ale po kilkuset powtórzeniach ćwiczenia potrafili przystosować ruchy aparatu mowy tak, aby zminimalizować te błędy. Autorzy pracy zaobserwowali, że pod względem adaptacji osoby głuchonieme nie różnią się od ludzi ze prawidłowym słuchem.

Zdaniem autorów ich praca dowodzi, że powstawanie mowy opiera się odczuciach (bodźcach) płynących z mięśni, skóry i tkanek miękkich przewodu głosowego oraz, że osoby które utraciły słuch w wieku dorosłym mogą wykorzystać te bodźce (niesłuchowe) do nauki mowy. KDO

PAP - Nauka w Polsce

bsz