Zooplankton to maleńkie zwierzęta wodne, odżywiające się bakteriami i glonami. W skład zooplanktonu wchodzą miedzy innymi pierwotniaki, wrotki czy skorupiaki. Zooplanktonem odżywia się na przykład narybek większości gatunków ryb słodkowodnych.

Naukowcy z University of Texas w El Paso (UTEP) oraz Stanford University ku swemu zaskoczeniu odkryli, że zooplankton – zarówno ten występujący w wodzie słodkiej, jak i w słonej - nie oczyszcza wody zanieczyszczonej mikroorganizmami kałowymi.

Badania inwentaryzacyjne jakości wody przeprowadzone w USA w roku 2017 wykazały, że woda w ponad 50 proc. rzek, zatok i estuariów nie mogła być wykorzystywana na przykład w celach rekreacyjnych - w wielu przypadkach z powodu zanieczyszczenia bakteriami kałowymi.

„Kiedy ścieki są uwalniane do czystych zbiorników wodnych i ludzie są narażeni na ich działanie, może to prowadzić do zachorowań — powiedziała współautorka badania dr Lauren Kennedy, adiunkt inżynierii lądowej na UTEP. - Nasze badania mają na celu zrozumienie, jakie czynniki mogą sprawić, że patogeny nie będą mogły zakażać ludzi. Innymi słowy, ile czasu potrzeba, aby woda stała się ponownie bezpieczna do celów rekreacyjnych bez żadnej zewnętrznej interwencji.”

Jak wyjaśniła Kennedy, woda ze ścieków i szamb może przypadkowo przedostać się do zbiorników słodkowodnych w wyniku wypadków, nieodpowiedniego uzdatniania wody lub skorodowanej infrastruktury.

Autorzy wysunęli hipotezę, że naturalnie występujący w wodzie zooplankton może żerować na mikroorganizmach kałowych, skutecznie oczyszczając wodę.

Naukowcy dodali wirusy (bakteriofagi MS2) oraz bakterie E. coli do próbek wody słodkiej i słonej, pobranych z obszaru Zatoki San Francisco w Kalifornii. MS2 i E. coli są uważane za przydatne do celów naukowych wskaźniki zanieczyszczenia wody, ponieważ występują w wysokich stężeniach w ściekach, zaś ich obecność często wskazuje na zanieczyszczenie środowiska kałem.

Jak się okazało, zooplankton nie miał znaczącego wpływu na inaktywację patogenów, podczas gdy w obecności soli były one inaktywowane szybciej niż w wodzie słodkiej. Dotyczyło to na przykład wody oceanicznej pobranej z plaży San Pedro.

Zdaniem autorów wyniki badań są ważnym krokiem naprzód w zrozumieniu ograniczeń zooplanktonu jako naturalnych „oczyszczaczy” skażonej wody. Kolejne fazy badań będą koncentrować się na wpływie zasolenia na przeżywalność patogenów w skażonych wodach.(PAP)

Paweł Wernicki

pmw/ bar/