Ambicja może skłaniać ludzi, aby dążyli do ról przywódczych. Jednak czy cechy, które motywują, aby dążyć do przywództwa czynią dobrym przywódcą? Sam Napoleon Bonaparte, człowiek raczej ambitny i mający osiągniecia jako lider, uważał, że inne cechy potrzebne są do zdobycia władzy, a inne do jej właściwego sprawowania.

Shilaan Alzahawi i jej współpracownicy ze Stanford University (USA) przeprowadzili badania z udziałem 472 dyrektorów, uczestniczących w programie rozwoju przywództwa oferowanym przez szkołę biznesu West Coast, prosząc ich, aby ocenili swoje ambicje.

Następnie autorzy porównali uzyskane dane z ocenami przywództwa uzyskanymi od samych dyrektorów, a także ich obecnych menedżerów, współpracowników i podwładnych.

Zgodnie z oczekiwaniami autorzy odkryli, że ambicja przywódcza zwiększa samoocenę skuteczności w roli lidera. Oznacza to, że liderzy z wysoką samooceną ambicji oceniali siebie również jako wysoce skutecznych liderów.

Jednak nie udało się znaleźć związku między ambicją przywódczą a ocenami skuteczności przywództwa dokonanymi przez osoby trzecie; wysoce ambitni dyrektorzy, w porównaniu z mniej ambitnymi dyrektorami, nie zostali ocenieni jako bardziej skuteczni w swoich rolach przywódczych przez własnych menedżerów, współpracowników lub bezpośrednich podwładnych.

Wyniki te sugerują, że w puli osób dążących do ról przywódczych mogą przeważać ludzie ambitni, którzy szukają zewnętrznych nagród, takich jak wysokie pensje i status społeczny i postrzegają siebie bardziej pozytywnie niż inni. Zdaniem autorów badania społeczeństwo może chcieć opracować alternatywne podejścia do wyboru i szkolenia liderów.(PAP)

Paweł Wernicki

pmw/ bar/