Autorka, prof. Jolanta Antas, proponuje inną wizję psa i inną wizję relacji z tym zwierzęciem. W przeciwieństwie do stereotypowych wyobrażeń czworonogów, jako psów wiejskich – przy budzie, mieszczańskich – wiecznie szczekających kundelków brudzących trawniki czy salonowych, często obecnych na wystawach psów rasowych, autorka kreśli obraz psa jako pełnoprawnego członka rodziny (ludzkiej), „o którego rozwój osobowy dba się tak samo jak o rozwój dziecka. Wizja psa-brata – brata innego gatunku”.

Prof. Antas powołuje się w swojej książce głównie na swoje własne doświadczenia, nabyte w czasie życia z trzema kolejnymi psami lub z psami z najbliższego otoczenia. Opowiadając o nich, dzieli się licznymi poradami skierowanymi do właścicieli czworonogów. Wszystkie poparte są konkretnymi opowieściami. Odnoszą się do, wydawałoby się, banalnych kwestii, jak np. co zrobić, by pies wychodząc na spacer nie szczekał, jak w prosty sposób spowodować, by pies nie brał jedzenia od obcej osoby, czy wreszcie – by maszerował spokojnie obok właściciela w czasie przechadzki. Rozdziały podsumowują klarowanie wypunktowane proste porady, które mogą być zaskoczeniem nawet dla wieloletnich posiadaczy psów.

Autorka jest czynnym naukowcem, pracującym na UJ i jednocześnie osobą, która wyznaje zasadę, wedle której stara się brać psa ze sobą wszędzie, jeśli jest to tylko możliwe. Dlatego cały rozdział poświęciła obecności czworonoga na uczelni – wykładach, egzaminach. Nie brakuje zabawnych anegdot, ale również pouczających wniosków. W tym kontekście prof. Antas opisuje przeszkody, jakie towarzyszą właścicielom psów w Polsce, w postaci utrudnień w dostępie do banków czy innych budynków użyteczności publicznej wspólnie z psem.

Kluczem do kontaktu z psami – zdaniem autorki – jest dialog dwóch gatunków i wzajemne uczenie się. Prof. Antas krytykuje chęć uczłowieczania psa i spychanie go do roli służalczej. Jej zdaniem, ważne jest wspólne poszanowanie i kontakt. Brak zainteresowania psem ze strony właściciela to największa kara dla czworonoga, którą autorka poleca zamiast kar cielesnych. Istotne jest to, by kontakt nie był jednostronny – w postaci oczekiwań ze strony opiekuna. Ten powinien również czytać i rozumieć przekaz psich sygnałów wyrażających potrzeby i emocje.

Prof. dr hab. Jolanta Antas jest Kierownikiem Zakładu Teorii Komunikacji na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest autorką książek: „O mechanizmach negowania. Wybrane semantyczne i pragmatyczne aspekty negacji” (1991), „O kłamstwie i kłamaniu” (2000), „Semantyczność ciała. Gesty jako znaki myślenia” (2013).

Najnowsza książka autorki ukazała się nakładem wydawnictwa Iskry.

PAP - Nauka w Polsce

szz/ agt/