Naukowcy z North Carolina State University dokonali pomiarów układów pokarmowych 45 osób (21 kobiet i 24 mężczyzn), które przekazały swoje szczątki na rzecz Anatomical Gifts Program w Duke University School of Medicine. Choć materiał do badań pochodził od niewielkiej grupy, wyniki były wyraźnie zróżnicowane. Na przykład wyrostek robaczkowy, który znajduje się na styku jelita grubego i cienkiego miał od 1,4 do 12,7 cm długości, zaś pęcherzyk żółciowy, nieprawidłowo nazywany woreczkiem – od 5,5 do 12,5 centymetra. Zwłoki niektórych osób miały okrężnicę – najdłuższą część jelita grubego, która usuwa wodę i niektóre składniki odżywcze z częściowo strawionego pokarmu - ponad dwukrotnie dłuższą niż inne.

Długości poszczególnych narządów nie były związana ze wzrostem zwłok (od 149 do 184 centymetrów) ani z rozmiarem innych narządów. Na przykład posiadanie dłuższego pęcherzyka żółciowego niekoniecznie korelowało z dłuższym wyrostkiem robaczkowym.

„Ponad sto lat temu przeprowadzono badania, które wykazały zmienność względnej długości ludzkich jelit, ale od tego czasu obszar ten był w dużej mierze ignorowany – powiedziała Amanda Hale, współautorka badania i doktorantka w North Carolina State University. - Kiedy zaczęliśmy badać ten problem, byliśmy zdumieni zakresem zmienności, którą znaleźliśmy”.

„Jeśli rozmawiasz z czterema różnymi osobami, istnieje duże prawdopodobieństwo, że wszyscy różnię się jeśli chodzi o względne rozmiary narządów tworzących układ pokarmowy” – wskazała Erin McKenney, autorka korespondentka z North Carolina State University.

Jelito cienkie pomaga w dalszym trawieniu treści pokarmowej, która trafia do niego z żołądka. Okazało się, że jelito cienkie kobiety jest przeciętnie dłuższe o 30 cm od męskiego (które ma średnio 4 metry), co powinno ułatwiać przyswajanie na przykład tłuszczów. „Ponieważ dłuższe jelito cienkie pomaga wydobywać składniki odżywcze z diety, odkrycie to potwierdza hipotezę, która zakłada, że kobiety są w stanie lepiej przetrwać w okresach stresu” – wyjaśniła Hale.

„Biorąc pod uwagę, że anatomia jelit człowieka jest bardziej zróżnicowana, niż sądziliśmy, może to pomóc nam zrozumieć, co powoduje szereg problemów zdrowotnych i jak je leczyć” – przekonywała McKenney. Kobiety na przykład częściej chorują na chorobę Leśniowskiego-Crohna.

Oprócz rzucenia światła na nieoczekiwaną zmienność anatomii człowieka, badania doprowadziły również do ponownego odkrycia znaczenia nauczania studentów medycyny zmienności anatomicznej.

„Jeśli studenci uczą się tylko 'normalnej' lub 'przeciętnej' anatomii, nie będą zaznajomieni z zakresem zmienności człowieka” – podkreśliła Roxanne Larsen, współautorka artykułu, profesor nadzwyczajny weterynarii i nauk biomedycznych na University of Minnesota. „Coraz bardziej oczywiste jest, że zmierzamy w kierunku medycyny zindywidualizowanej, aby poprawić wyniki pacjentów oraz ogólny stan zdrowia i samopoczucie. Kluczowe znaczenie ma pomaganie przyszłym lekarzom w zrozumieniu znaczenie medycyny zindywidualizowanej” - dodała.

Więcej w publikacji źródłowej: DOI: doi.org/10.7717/peerj.15148 (PAP)

Autor: Paweł Wernicki

pmw/ agt/