"Z ogromnym żalem przekazujemy wiadomość o śmierci wybitnej botaniczki, Pani doc. dr hab. Róży Kaźmierczakowej (z domu Rajchel), która przez wiele lat pracowała w Instytucie na rzecz ochrony przyrody. Pani Róża była także wieloletnią Członkinią Rady Naukowej IOP PAN. Jej ostatnia ogromna praca to Polska Czerwona Księga Roślin i Polska Czerwona Lista Paprotników i Roślin Kwiatowych" - napisał IOP PAN w mediach społecznościowych.

Jak poinformował instytut, uroczystości pogrzebowe odbędą się we wtorek 25 kwietnia w Krakowie.

Prof. Róża Kaźmierczakowa urodziła się 14 kwietnia 1939 w Chełmie Lubelskim. Studiowała biologię na Uniwersytecie Jagiellońskim; w swojej pracy magisterskiej zajmowała się roślinnością nadpotokową w tatrzańskich dolinach Białego, Spadowca, Ku Dziurze, Za Bramką i Małej Łąki.

Była współautorką Polskiej czerwonej księgi roślin – zawierającej wybór taksonów roślin (w ogromnej większości w randze gatunku) zagrożonych na terenie Polski wyginięciem, a także tych, które już wyginęły; obejmującej paprotniki i rośliny nasienne występujące w XIX, XX i XXI wieku na terenie Polski, w jej obecnych granicach.

Dr hab. Róża Kaźmierczakowa zajmowała się ekologią, ochroną przyrody, w tym czynną ochroną gatunków roślin; przez wiele lat pełniła funkcję redaktor naczelnej „Studia Naturae” oraz była członkiem zespołu redakcyjnego „Chrońmy Przyrodę Ojczystą”. Jej naukowe zainteresowania dotyczyły zagrożeń rzadkich gatunków roślin oraz wpływu zanieczyszczeń powietrza na szatę roślinną.

Jak podał IOP PAN, botaniczka pozostawiła bogaty i liczący się dorobek naukowy (rozprawy naukowe, artykuły i komunikaty naukowe, prace popularno-naukowe, doniesienia), a także opinie i ekspertyzy nie publikowane. W czasie wieloletniej działalności naukowej uczestniczyła w realizacji ważnych programów badawczych o zasięgu krajowym i międzynarodowym. Brała też udział w dużych programach wdrożeniowych, dotyczących sieci obszarów chronionych w Polsce.

Instytut poinformował, że dr hab. Kaźmierczakowa zajmowała się głównie florą i roślinnością kserotermiczną oraz zagadnieniami ich ochrony. Gatunkami roślin na których prowadziła bardziej szczegółowe badania były: rezeda mała, len włochaty, dziewięćsił popłocholistny, pierwiosnka omączona. Badała też rośliny storczykowate. Razem z innymi badaczami ratowała od wyginięcia warzuchę polską. Badania prowadziła głównie w Pieninach, na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, na Ponidziu oraz w Beskidzie Sądeckim.

Jednymi z jej największych osiągnięć są publikacje określające stopień zagrożenia polskiej flory, jak czerwona lista i czerwona księga roślin, których była redaktorką oraz autorką. Ostatnie wydanie czerwonej listy roślin kończyła już na emeryturze.

"Dr hab. Róża Kaźmierczakowa była osobą o wyjątkowo solidnym warsztacie naukowym; zawsze bardzo odpowiedzialna, pracowita, znakomicie zorganizowana, bardzo dokładna. Chętnie dzieliła się swoja wiedzą. Do tego miła, ciepła i uśmiechnięta – taka zostanie na zawsze w naszej pamięci" - wskazano w informacji IOP PAN przekazanej PAP.

Nauka w Polsce

bar/ agt/