Od co najmniej trzech tys. lat stada reniferów tundrowych, zwanych też karibu, przychodzą do tych samych miejsc w Arktyce, żeby samice mogły się ocielić. Kilka dni przed ocieleniem się samice zrzucają poroża, które mogą przetrwać przez setki lub tysiące lat. porzucone poroża wytyczają szlaki wędrówek zwierząt przez Arktykę i Jukon.

Każdego roku karibu podejmują wędrówkę na północ, liczącą aż 1200 km. Zmierzają na terytoria parków narodowych w Arktyce i w Kanadzie, gdzie wydają na świat młode.

Datowanie poroży wskazuje, że te same miejsca na ocielenie się wykorzystywane są w Arktyce przez zwierzęta od co najmniej trzech tysięcy lat.

Zdaniem naukowców karibu powracają na te terytoria, ponieważ jest tam mniej zagrażających im drapieżników i dokuczliwych komarów, a zarazem znajdują rośliny umożliwiające im przetrwanie.

„Komary są czymś potwornym - opisuje jeden z naukowców, Joshua Miller z University of Cincinnati (USA). - Obsiadają cię całego. Mogą poważnie zaszkodzić młodym cielakom”.

Tempo przyrostu poroży u karibu jest szybkie, więc zrzucane są one co roku. „To niesamowite, że najstarsze z nich pochodzą z czasów, gdy Homer tworzył Iliadę i Odyseję” - ekscytuje się Patrick Druckenmiller, współautor artykułu z University of Alaska w Fairbanks.

Więcej tutaj. (PAP)

krx/ zan/