Bogdan Walczak urodził się 17 lutego 1942 roku w Miłosławiu. Był absolwentem filologii polskiej poznańskiej uczelni. W 1990 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego, w 1996 roku - profesora nauk humanistycznych.

W latach 1968–1971 pracował jako lektor na uniwersytecie w Lyonie. W macierzystym uniwersytecie pełnił m.in. funkcje dziekana wydziału filologii polskiej i klasycznej (1993–1999) oraz prorektora (1999–2005).

Prace naukowe prof. Walczaka koncentrowały się wokół językoznawstwa ogólnego i slawistycznego, współczesnego języka polskiego, kultury i poprawności językowej, historii języka polskiego, leksykografii, gramatyki historycznej i onomastyki. Naukowiec był cenionym popularyzatorem zagadnień językoznawczych, zwłaszcza z zakresu kultury języka.

Był autorem i współautorem licznych monografii oraz artykułów naukowych, członkiem zarządu Polskiego Komitetu Międzynarodowej Organizacji Unifikacji Neologizmów Terminologicznych oraz Komitetu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk.

Gdy w 2016 roku prof. Walczak otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, uczelnia podkreśliła, że jako współtwórca poznańskiej szkoły historycznojęzykowej, naukowiec "wniósł trwały i oryginalny wkład w badania nad pochodzeniem polskiego języka literackiego, historią zapożyczeń w polszczyźnie, a także w studia nad językiem wybitnych poetów i pisarzy polskich".

Wskazano też wówczas, że "cechą znamienną warsztatu badawczego Bogdana Walczaka jest szerokie, erudycyjne widzenie dziejów polszczyzny oraz językoznawstwa jako wielowymiarowej dziedziny humanistycznej". (PAP)

autor: Rafał Pogrzebny

rpo/ aszw/