Badanie przeprowadzone zostało na ponad 40 tys. nastolatków. Użyto do niego platformy Clinical Practice Research Datalink (CPRD) - serwisu badań obserwacyjnych i interwencyjnych, działającego w ramach brytyjskiego Departamentu Zdrowia. Za pomocą CRPD porównano trzy grupy uczniów w ostatnich klasach obowiązkowej nauki w Wielkiej Brytanii - w wieku między 13 a 16 lat.

Wyniki pokazują, że problemy ze zdrowiem psychicznym nastolatków raczej rzadko występują na poziomie szkoły podstawowej. Natomiast po rozpoczęciu kolejnego etapu edukacyjnego ok. 13 roku życia dynamicznie narastają i stają się dwukrotnie częstsze wśród dziewcząt (ok. 10 przypadków na 1 tys. miesięcznie) niż chłopców (ok. 3-4 przypadki na 1 tys. w skali miesiąca).

„Istnieje kilka możliwych wyjaśnień tego zjawiska. Przykładowo, dziewczęta mogą być bardziej narażone na problemy ze zdrowiem psychicznym związane z czynnikami biologicznymi i hormonalnymi w szkole średniej niż chłopcy. Dodatkowo chłopcy są mniej chętni do zgłaszania się po pomoc w przypadku kryzysu psychicznego i problemów zdrowotnych, więc w porównaniu z dziewczętami ich diagnozowanie i leczenie jest znacznie utrudnione” - tłumaczy John Jerrim, profesor z Kolegium Uniwersyteckiego w Londynie, główny autor badania. Częstość korzystania z pomocy specjalistów mierzono na podstawie kontaktu z podstawowymi (np. lekarzami pierwszego kontaktu) i średnimi (np. szpitalami) świadczeniodawcami opieki zdrowotnej.

W badaniu porównano również uczniów, którzy urodzili się latem i jesienią tego samego roku - jednak z racji regulacji systemu oświatowego w Wielkiej Brytanii są w różnych klasach programowych. Tak więc porównano uczniów, których różniły jedynie 2-3 miesiące wieku rozwojowego, ale jeśli chodzi o edukację - cały rok szkolny. “Okazuje się, że niezależnie od tego, czy uczeń jest najstarszy, czy najmłodszy w danym roczniku, ryzyko wystąpienia problemów psychicznych wzrasta mniej więcej w tym samym tempie w zależności od wieku” - mówi Jerrim. - “Tak więc, chociaż doświadczenia w szkole są uważane za kluczowy czynnik przyczyniający się do złego stanu zdrowia psychicznego wśród nastolatków, odkryliśmy, że to wiek rozwojowy jest kluczowym czynnikiem odpowiadającym za wzrost problemów ze zdrowiem psychicznym”.

Jerrim podkreślił, że jedną z mocnych stron badania jest solidność i podłużny charakter danych. Jeśli chodzi o ograniczenia - mogą one wynikać z potencjalnego opóźnienia między wystąpieniem problemów ze zdrowiem psychicznym a momentem, w którym młodzi ludzie szukają pomocy. Według badacza, może to oznaczać, że problemy psychiczne młodzieży mogą występować jeszcze wcześniej, niż sugerują dane.

Więcej - na stronie publikacji źródłowej (https://bera-journals.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/berj.3769) (PAP)

Agnieszka Niewińska - Lewicka

anl/ zan/