Artykuł na ten temat ukazał się w czasopiśmie „Science of The Total Environment” (https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0048969720352360?via%3Dihub).

„Wiemy, że filtry UV są szczególnie wyniszczające dla raf koralowych, powodując ich blaknięcie, ale prawie nikt nie przyjrzał się dotąd skutkom, jakie tego typu preparaty wywierają na zwierzęta słodkowodne - wyjaśnia Aaron Boyd z Wydziału Nauk Biologicznych, główny autor omawianej publikacji. - Aby wypełnić tę lukę zaczęliśmy badać wpływ filtrów UV na rozwielitkę ​Daphnia magna”.

Jak pokazały wyniki, ekspozycja na filtry UV przez 48 godzin uniemożliwiła rozwielitkom poruszanie się w ich środowisku, a ekspozycja trwająca 14 dni, czyli podobna do tej, którą obserwuje się w pobliżu popularnych plaż, okazała się śmiertelna dla tych malutkich skorupiaków.

„Oznacza to, że preparaty przeciwsłoneczne są bardzo niekorzystne dla całego ekosystemu słodkowodnego, ponieważ rozwielitki są ważną częścią łańcucha pokarmowego: stanowią pożywienie wielu mniejszych gatunków ryb - podkreśla Boyd. - Utrata populacji rozwielitek naraziłaby wszystkie uzależnione od nich gatunki na głód, a w pewnych warunkach mogłaby spowodować załamanie się całego lokalnego ekosystemu”.

Dobrą wiadomością, zdaniem Boyd’a, jest to, że rozwielitki odzyskiwały zdolność poruszania się w wodzie, kiedy skażenie usunięto. To dobry znak dla odnowienia prawidłowych warunków środowiska. „Chemikalia z filtrów UV utrzymują się w środowisku dość krótko, więc jeśli usuniemy źródła zanieczyszczeń, istnieje duża szansa, że organizmy tu żyjące zregenerują się” - mówi naukowiec. (PAP)

kap/ ekr/