Na podstawie indywidualnych wariantów genetycznych nie można przewidywać, czy ktoś będzie angażował się w relacje seksualne z osobami tej samej płci – wynika z badania opublikowanego na łamach czasopisma „Science”.
W badaniu asocjacyjnym w skali genomu (GWAS) przeprowadzonym przez międzynarodowy zespół naukowców, któremu przewodniczył dr Andrea Ganna z Broad Institute of MIT and Harvard w Cambridge (USA), uwzględniono dane pochodzące od ponad 470 tys. osób.
Szukano wariantów genetycznych będących wyznacznikiem homoseksualizmu – wchodzenia w relacje seksualne z osobami tej samej płci.
Chociaż zidentyfikowano pięć wariantów, które wiązały się z zachowaniem homoseksualnym oraz tysiące innych, które brały w nim swój pomniejszy udział, analizowane łącznie nie pozwalały one przewidywać pociągu do osób tej samej płci.
Pojedynczy gen homoseksualizmu nie istnieje – twierdzą badacze. Ich zdaniem zachowanie homoseksualne jest wynikiem wspólnych oddziaływań genów i środowiska, podobnie jak większość obserwowanych u ludzi cech.
Ustalono jednak, że niektóre ze zidentyfikowanych wariantów genetycznych były zaangażowane w procesy biologiczne związane z hormonami płciowymi i powonieniem.
„Wyniki naszego badania dostarczają wglądu w biologiczne podłoże zachowań homoseksualnych, ale uświadamiają też, jak ważne jest powstrzymanie się od wyciągania uproszczonych wniosków ze względu na skomplikowaną naturę fenotypów behawioralnych, nasz ograniczony wgląd w genetykę i długą historię nadużywania rezultatów badań genetycznych w celach społecznych” – podsumowuje dr Ganna.
O badaniu można przeczytać pod adresem. (PAP)
ooo/ ekr/
