Choroba określana jako czarna sigatoka pojawiła się w Azji w XX w. i od tego czasu rozprzestrzeniła się na inne obszary uprawy bananów: Amerykę Łacińską i Karaiby. Naukowcy z University of Exeter utrzymują, że zmiany wilgotności i temperatur zwiększają ryzyko wystąpienia choroby o 44 proc. w tych miejscach w porównaniu z latami 60. ub. wieku.

Do rozprzestrzenienia się czarnej sigatoki przyczynił się też handel międzynarodowy i intensywna produkcja bananów. Choroba grzybowa może zmniejszyć plony z jednej rośliny o 80 proc. „Czarna sigatoka wywoływana jest przez grzyb (Pseudocercospora fijiensis), którego cykl życiowy jest silnie powiązany z pogodą i mikroklimatem – podkreślił dr Daniel Bebber. - To badanie pokazuje, że zmiany klimatu sprawiają, iż temperatury są odpowiedniejsze do rozwoju i wzrostu zarodników grzybów i powodują, że korony drzew są wilgotniejsze, a to sprzyja infekcji czarną sigatoką w wielu punktach Ameryki Łacińskiej”.

Z kolei w Meksyku i Ameryce Środkowej zrobiło się bardziej sucho, co zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby – informują badacze w „Philosophical Transactions of the Royal Society B”.

Naukowcy zestawili dane na temat występowania choroby bananów ze szczegółowymi informacjami odnośnie klimatu z ostatnich 60 lat.

Czarna sigatoka, która dotyka szereg roślin z rodziny bananowatych, po raz pierwszy została opisana w Hondurasie w 1972 r. W 1998 r. sięgnęła Brazylii, aby po 2000 r. dotrzeć do Wysp Karaibskich: Martyniki, St. Lucii i St. Vincent i Grenadyn. Teraz pojawia się nawet na Florydzie.

„Podczas gdy grzyb został zawleczony do Hondurasu na roślinach importowanych z Azji w celu rozmnożenia ich, nasze modele wskazują, że zmiany klimatu w ciągu ostatnich 60 lat jeszcze wzmogły jego działanie” - podkreślił dr Bebber.

Grzyb Pseudocercospora fijiensis rozprzestrzenia się drogą powietrzną poprzez zarodniki, infekując liście bananowców. Powoduje na liściach podłużne zmiany i śmierć komórek, kiedy toksyny wydzielane przez grzyb są wystawione na działanie światła. (PAP)

mrt/ agt/