Kazarki rdzawe - kaczki, które w czasie wędrówek przelatują nad Himalajami – potrafią wzbić się na wysokość nawet 6800 metrów - dowiedli naukowcy z brytyjskiego Uniwersytetu Exeter.
Przelot nad najwyższymi górami świata to dla ptaków nie lada wyzwanie – muszą minąć tereny położone na wysokości ponad 4 tys. metrów, gdzie powietrze jest dwukrotnie bardziej rozrzedzone niż na poziomie morza. Sztuka ta udaje się tylko nielicznym gatunkom, w tym kazarkom rdzawym (Tadorna ferruginea) - kaczkom, które każdej wiosny przelatują w kierunku północnym nad Himalajami, by wrócić na swe lęgowiska.
Zespół badaczy z Uniwersytetu Exeter śledził za pomocą nadajników satelitarnych 15 kaczek z dwóch populacji, które pokonują tę trasę po zimach spędzonych na południe od Niziny Tybetańskiej.
Biolodzy ustalili, że ptaki wybierają drogę przelotu przez himalajskie doliny, "okrążając" najwyższe szczyty, takie jak Mount Everest. Podczas tych manewrów regularnie lecą na wysokości ponad 5000 m n.p.m., wznosząc się czasem nawet na 6800 m (tu można zobaczyć grafikę obrazującą osiągane przez kaczki wysokości: https://eurekalert.org/multimedia/pub/149685.php )
"To pierwszy dowód na ekstremalne przeloty na tak dużej wysokości u kaczek – mówi główna autorka badania, Nicole Parr z Uniwersytetu Exeter. - Ten gatunek prawdopodobnie zaadaptował się w taki sposób, by móc latać tak wysoko i radzić sobie z o połowę niższym stężeniem tlenu w powietrzu niż na poziomie morza".
Badanie pokazało też, że kazarki potrafią jeszcze szybciej wznosić się niż gęsi tybetańskie – jedyny ptak wodny, który potrafi osiągnąć w locie większą wysokość, dodaje Parr.
Gęsi tybetańskie są uważane za najwyżej latające - w locie aktywnym - ptaki na świecie; rekordowa zmierzona im wysokość to 7290 m n.p.m. w pobliżu Everestu w 2014 r. Coraz więcej badaczy skłania się jednak ku temu, że nie są one jedynymi ptakami osiągającymi takie pułapy lotu.
Jak podejrzewają naukowcy, kazarki rdzawe, które zimują w Indiach, jeszcze dalej na wschód od swych lęgowisk, potrafią wznosić się podczas lotu jeszcze wyżej niż dowiedzione w tym badaniu 6800 m. Sugeruje to ukształtowanie terenu, jakie ptaki muszą pokonać podczas swych wędrówek.
Wyniki badania opublikowano w piśmie ”Journal of Avian Biology”.(PAP)
dwo/ agt/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.
