Biblioteka Watykańska od pięciu lat digitalizuje swoje archiwa książek korzystając z plików w formacie FITS. Format ten został opracowany przez NASA i ESA w latach 70. i jest używany w astronomii, np. do zapisu obrazów z kamer CCD. Skrót FITS to w rozwinięcie „flexible image transport system”. Obecnie format ten jest także oficjalnie zaaprobowany przez Międzynarodową Unię Astronomiczną.

Biblioteka Watykańska została założona w 1475 roku i jest jedną z najstarszych działających do tej pory bibliotek na świecie. Posiada dziesiątki tysięcy manuskryptów i kodeksów z czasów przed wynalezieniem druku. Niektóre z eksponatów mają nawet 1800 lat. Digitalizacja zasobów ma zwiększyć szanse na przetrwanie ich treści dla przyszłych pokoleń. Ma też ułatwić dostęp do nich naukowcom i innym zainteresowanym osobom.

Zarówno ESA, jak i Biblioteka Watykańska, napotykają podobne problemy związane z archiwizacją danych i ich udostępnianiem i mogą skorzystać na wzajemnej wymianie doświadczeń w tej dziedzinie. Zastosowanie formatu FITS ma pozwolić na lepsze zachowanie zgodności cyfrowych kopii z oryginałami. W formacie FITS instrukcja na temat czytania i przetwarzania zapisanych danych znajduje się na początku, przed zapisanymi danymi. W przyszłości komputery zapewne będą inne niż obecnie, ale odpowiednie odtworzenie danych będzie możliwe na podstawie informacji zapisanych w nagłówkach plików w sposób czytelny dla człowieka.

Europejska Agencja Kosmiczna planuje używanie formatu FITS do dawnych oraz przyszłych danych satelitarnych. (PAP)

cza/ agt/