Naukowcy ustalili trasę pierwszych migracji bizonów, odbywających się po ustąpieniu maksimum zlodowacenia (pod koniec plejstocenu). Trasa biegła wzdłuż Gór Skalistych.

Drogę tę uważa się również za potencjalną trasę migracji ludzi i zwierząt pomiędzy północnymi krańcami kontynentu - Alaską i Jukonem, a resztą Ameryki Północnej. Naukowcy nie mieli jednak do tej pory mocnych dowodów na poparcie tej tezy.

Wędrówki bizonów wzdłuż Gór Skalistych prześledzili teraz, zestawiając dane uzyskane dzięki datowaniu radiowęglowemu i analizom DNA. Ustalili, że zwierzęta przemieszczały się tym szlakiem ok. 13 tys. lat temu.

Zdaniem naukowców korytarz ten nie był wykorzystywany przez pierwszych ludzi zasiedlających Amerykę - jak dowodzono w latach 70. XX w. (używano go jednak później). Pierwsi ludzie wędrowali z północnych krańców Ameryki Północnej ponad 15 tys. lat temu, zapewne wzdłuż wybrzeży Pacyfiku.

"Otwarcie korytarza otworzyło nowe możliwości dla migracji i wymiany idei pomiędzy ludźmi żyjącymi (niegdyś - przyp. PAP) na północ i południe od lądolodu" - wyjaśnia główny autor publikacji, Peter Heintzman z Uniwersytetu Kalifornijskiego.

Wcześniejsze badania naukowców wykazały, że DNA bizonów reprezentujących populację z północnej i południowej części Gór Skalistych różniło się od siebie. Analizy radiowęglowe umożliwiły badaczom określenie wieku szczątków bizonów. Zestawiając ze sobą te dane naukowcy ustalili, kiedy zwierzęta spotkały się na trasie korytarza.

Jako pierwsza została otwarta południowa część trasy, co umożliwiło tamtejszym bizonom wędrówkę na północ ok. 13,4 tys. lat temu - twierdzą badacze. Nieco później populacje bizonów z północy rozpoczęły przemarsz na południe. Do spotkania obu grup miało dojść ok. 13. tys. lat temu.

Zdaniem naukowców migracje ludzi wzdłuż Gór Skalistych odbywały się głównie z południa na północ - znane są liczne zabytki kultury Clovis sprzed ok. 13 tys. lat, znajdowane na południe od korytarza. Im bardziej na północ, tym mniejsza jest ich liczba. Znaleziska dotyczące tej społeczności na Alasce nie są starsze niż 12,4 tys. lat.

"Kiedy korytarz się otworzył, ludzie zamieszkiwali u jego południowych krańców. Dlatego, że ludzie ci polowali na bizony, możemy założyć, że udali się za nimi, gdy zwierzęta przemieściły się na północ, wzdłuż korytarza" - dodaje prof. Beth Shapiro z Uniwersytetu Kalifornijskiego. (PAP)

szz/