Coraz więcej informacji nt. zaplecza rzymskiego fortu Tibiscum w Rumunii

Wyniki badań elektrooporowych nałożone na zeszłoroczne pomiary magnetyczne oraz ortofotomapę z drona. Wyraźnie widoczne anomalie pochodzą od struktur zalegajacych nie głębiej niż 0,75 cm pod powierzchnią gruntu, oprac. M. Pisz
Wyniki badań elektrooporowych nałożone na zeszłoroczne pomiary magnetyczne oraz ortofotomapę z drona. Wyraźnie widoczne anomalie pochodzą od struktur zalegajacych nie głębiej niż 0,75 cm pod powierzchnią gruntu, oprac. M. Pisz

Bez prowadzenia wykopalisk polscy archeolodzy, we współpracy z badaczami rumuńskimi oraz węgierskimi, odkryli nieznane do tej pory budowle i antyczne trakty, które sąsiadują z rzymskim fortem Tibiscum w zachodniej Rumunii.

Projekt badawczy archeologów z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego (IA UW) polega na wykorzystaniu dużej liczby metod nieinwazyjnych, czyli nieingerujących w ziemię w sposób mechaniczny. Jego celem jest próba rozpoznania zaplecza fortu rzymskiego sprzed prawie dwóch tysięcy lat. Dotychczas intensywnymi badaniami objęto obszar około 5 km kw. terenów wokół fortu, co umożliwiło wstępne rozpoznanie rozkładu budowli związanych z pobytem w tym miejscu Rzymian.

"Nieznane do tej pory konstrukcje udało się nam zlokalizować w bezpośrednim sąsiedztwie fortu - za jego północnymi murami, natomiast fragment drogi udało się uchwycić od bramy zachodniej, dalej w kierunku Lederaty" - opowiada PAP inicjator projektu Michał Pisz, magistrant IA UW, który realizuje w Tibiscum projekt w ramach Diamentowego Grantu uzyskanego od MNiSW.

Starożytne struktury wykryto dzięki zastosowaniu metody magnetycznej, elektrooporowej i metody georadarowej. W czasie poprzedniego sezonu, również z powodzeniem, wykorzystano inne sprzęty, m.in. drona umożliwiającego wykonywanie termowizyjnych zdjęć.

Naukowcy planują latem tego roku przeprowadzenie, we współpracy z badaczami rumuńskimi, szeregu punktowych wykopalisk weryfikacyjnych, które umożliwią potwierdzenie domysłów, dotyczących identyfikacji wykrytych za pomocą metod nieinwazyjnych konstrukcji.

Fort w Tibiscum powstał na początku II wieku na polecenie cesarza Trajana. Było to jedno z ważniejszych miast w Dacji - rzymskiej prowincji. Jego nazwa pochodzi z języka trackiego lub dackiego i oznaczała bagnisko, prawdopodobnie z uwagi na lokalizację tuż nad brzegiem rzeki Timis. Świetność miejsca przypada na II i III wiek.

Do ostatnich lat badacze nie prowadzili badań wokół rzymskich fortów - skupiali się na ich wnętrzu. Nowe podejście związane jest z coraz szerszym trendem w archeologii - archeologią krajobrazu i badaniem zabytków w szerszym kontekście geograficznym. Podobne badania prowadzi misja kierowana przez dr Agnieszkę Tomas z UW wokół obozu legionowego w Novae koło miasta Swisztow, a także siostrzany projekt badań rzymskiego krajobrazu archeologicznego w gminie Ljubuski, prowadzony przez doktoranta z IA UW, Tomasza Dziurdzika.

Przedsięwzięcie „Tibiscum (Rumunia) i jego terytorium wiejskie w okresie rzymskim” finansowane jest przez MNiSW ze środków budżetowych na naukę w latach 2014-2016. Projekt wsparła technicznie firma Mexstal. Ostatni sezon prac odbył się w marcu i w kwietniu 2016 r.

PAP - Nauka w Polsce

szz/ agt/

Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.

Czytaj także

  • Karol Beyer, Muzeum Narodowe w Warszawie. Źródło: Wikipedia/ domena publiczna

    160 lat temu otwarto w Warszawie most Kierbedzia, pierwszą stałą przeprawę przez Wisłę

  • 20.11.2024. Prezentacja zatrzymanego przez służby skarbu z okresu epoki brązu, 20 bm. w przestrzeni wystawy stałej „Świt Pomorza. Kolekcja starożytności pomorskich” Muzeum Narodowego w Szczecinie – Muzeum Tradycji Regionalnych, 20 bm. Znaleziony podczas nielegalnych poszukiwań zabytków w Gryfinie skarb został zatrzymany przez policjantów z Komendy Wojewódzkiej Policji w Szczecinie oraz pracownicy Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Szczecinie. Odnaleziony zespół zabytków składa się z kilkudziesięciu przedmiotów wykonanych z brązu. Są to głównie ozdoby i elementy uprzęży końskiej, ale także broń, narzędzia oraz inne drobne przedmioty. Znalezisko datuje się na V okres epoki brązu (lata ok. 900-750 p.n.e). (jm) PAP/Marcin Bielecki

    Szczecin/ Zaprezentowano skarb z Gryfina; znalazca nadal poszukiwany

Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.

newsletter

Zapraszamy do zapisania się do naszego newslettera