Mimo że brontozaur, olbrzymi czworonożny dinozaur o długiej szyi, na dobre zadomowił się w kulturze masowej, nie wszyscy wiedzą, że na ponad sto lat naukowcy odebrali mu osobne miejsce w systematyce dinozaurów.

W 1879 r. Othniel Charles Marsh, profesor paleontologii z Yale University (USA), odkrył fragment szkieletu dinozaura, któremu nadano nazwę Brontosaurus excelsus. Pierwszy człon nazwy (nazwa na określenie rodzaju) pochodził od greckich słów „bronte” - „grzmot” i „saurus” - „jaszczur”, drugi zaś, „excelsus” (człon określający gatunek), od łacińskiego słowa „wspaniały”.

Jednak w 1903 r. wykazano, że brontozaur bardzo przypomina odkrytego w 1877 r. apatozaura. W obrębie rodzaju Apatosaurus istniał już gatunek Apatosaurus ajax. Paleontolodzy zdecydowali, że nie ma uzasadnienia dla utrzymywania dwóch odrębnych rodzajów, dlatego jeden z rodzajów należy zlikwidować.

Ponieważ zaś Apatosaurus został wyodrębniony wcześniej, dlatego zlikwidowano rodzaj Brontosaurus, a gatunek Brontosaurus excelsus został przemianowany na Apatosaurus excelsus. W taki sposób brontozaur doświadczył drugiego wymierania w swych dziejach.

Jednak po ponad stu latach zespół naukowców z Portugalii i Wielkiej Brytanii przywrócił do istnienia brontozaura jako osobny rodzaj i gatunek Brontosarus excelsus.

W publikacji liczącej 300 stron naukowcy wskazali na różnice pomiędzy brontozaurem a apatozaurem. Ich zdaniem tych różnic jest tak dużo i są na tyle znaczące, że brontozaurowi należy się nie tylko osobny gatunek, ale i rodzaj w systematyce dinozaurów.(PAP)

krx/ agt/