Styl życia może wówczas nie być wystarczającą ochroną przed chorobą – donoszą naukowcy na łamach „Global Heart”.

Zmumifikowane zwłoki myśliwego, nazwanego Człowiek Lodu lub Oetzi, liczące ponad pięć tysięcy lat, odkryto w alpejskim lodowcu w 1991 r. Od tego czasu prowadzone są intensywne i wszechstronne badania naukowe tego niezwykłego znaleziska.

Nowoczesne techniki obrazowania pozwoliły na odkrycie zmian miażdżycowych u wielu mumii pochodzących z różnych kultur. Jednak dużo trudniej jest pozyskać z nich materiał do badań genetycznych wskutek jego degradacji. Wyjątkiem jest Człowiek Lodu, którego genom udało się poznać przed kilkoma laty – piszą naukowcy pod kierunkiem prof. Alberta Zinka z Instytutu ds. Badań Mumii i Człowieka Lodu przy Europejskiej Akademii w Bolzano.

W genomie Człowieka Lodu odkryto kilka tzw. polimorfizmów pojedynczego nukleotydu, które łączy się u dzisiaj żyjącej populacji z chorobą sercowo-naczyniową, w tym jeden z polimorfizmów będący istotnym wskaźnikiem zagrożenia zawałem serca. Wykryto też inne genetyczne czynniki, które mogły decydować o podwyższonej skłonności do choroby wieńcowej. Z kolei tomografia komputerowa wykazała zwapnienie w kilku głównych naczyniach krwionośnych.

Autorzy podkreślają, że można w tym wypadku wykluczyć tradycyjnie uznawane czynniki chorób serca, takie jak nadwaga, palenie tytoniu, brak aktywności fizycznej czy wysokotłuszczowa dieta, ponieważ nie występowały one 5,3 tys. lat temu.

„Nawet jeżeli nasi przodkowie żyli w zupełnie inny sposób niż my, to jednak ich środowisko i styl życia nie chroniły ich przed rozwojem miażdżycy” - podsumowują autorzy artykułu. Jak dodają, nasi przodkowie stykali się z innymi czynnikami ryzyka, takimi jak choroby zakaźne, głód czy urazy, które mogły kończyć się śmiercią we wczesnym wieku, zanim miażdżyca zdążyła się rozwinąć.(PAP)

krx/ mrt/