Autorami pracy są socjolodzy z Uniwersytetu Yale. Przeanalizowali oni dane zebrane na przestrzeni 14 lat od ponad 500 tysięcy osób w wieku 26-29 lat. Szukali związku pomiędzy poziomem wykształcenia, doświadczeniami z okresu dojrzewania a historią palenia.

Okazało się, że różnice między przyszłymi palaczami i osobami niepalącymi ujawniły się już w wieku 12 lat, a więc długo przed zakończeniem edukacji i zdobyciem jakiegokolwiek wykształcenia.

„To pokazuje, że dysproporcje między palaczami i nie-palaczami, choć rzeczywiście powiązane z posiadanym wykształceniem, zakotwiczone są znacznie głębiej - w doświadczeniach z dzieciństwa - tłumaczy autorka badania, prof. Vida Maralani. - Zauważyliśmy, że analizując trzy czynniki u dzieci między 13 a 15 rokiem życia - politykę szkoły, do której uczęszczają, środowisko rówieśnicze oraz oczekiwania dorosłych dotyczące przyszłości - możemy z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć, które z nich w wieku 26-29 lat będzie paliło papierosy, a które nie”.

Jak wyjaśnia badaczka, oznacza to, że istnieją jakieś doświadczenia i przeżycia z okresu wczesnej młodości, a konkretnie sprzed 12 roku życia, które predysponują do obu rzeczy tych na raz: rozpoczęcia palenia oraz wczesnego porzucenia nauki.

„Chcąc zmniejszyć dysproporcje w ilości palaczy z niższym i z wyższym wykształceniem, musimy więc dowiedzieć się dokładnie, jakie to doświadczenia i postarać się je zneutralizować” - dodaje Maralani.

Autorka pracy uważa również, że nieprawdziwe są dotychczasowe teorie mówiące, że związek pomiędzy poziomem wykształcenia a paleniem wynika z różnic w ambicjach i zdolnościach analitycznych osób z tych dwóch grup. „Liczą się raczej rodziny, w których dzieci dorastają i to, czego doświadczają w domu, a nie umiejętności analityczne i wiedza zdobyta na uniwersytetach” - twierdzi. (PAP)

kap/ ula/